Marià Fortuny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m uproszczenie wywołania szablonu {{Kontrola autorytatywna}} |
m drobne redakcyjne, poprawa linków |
||
Linia 26:
Od najmłodszych lat jego artystyczną edukacją zajmował się dziadek. Uczył się w pracowni malarza [[Domènec Soberano|Domèneca Soberano]]. Pracował również u miniaturzysty złotnika Antoniego Bassa, który wpłynął na przywiązanie do szczegółu widoczne później w malarstwie Fortunego.
W 1852 r. w towarzystwie dziadka przeniósł się do [[Barcelona|Barcelony]]. Pracował w warsztacie rzeźbiarza [[Domènec Talarn|Domèneca Talarna]], który zapewnił mu pierwsze stypendium oraz zwolnienie z czesnego
W 1858 r. po raz pierwszy wyjechał do [[Rzym]]u na stypendium delegacji [[Prowincja Barcelona|prowincji Barcelony]]. Zaprzyjaźnił się z innymi artystami hiszpańskimi takimi jak [[Eduardo Rosales]] czy [[Dióscoro Puebla]] i włoskimi, m.in. z [[Attilio Simonetti|Attiliem Simonettim]], którego był uczniem.
W 1859 r. rozpoczęła się [[
[[Afryka]] stała się dla Fortunego inspiracją i artystycznym odkryciem. Zachwycił się północnoafrykańskim światłem, otwartymi przestrzeniami i mieszkańcami Maroka. Nauczył się podstaw [[język arabski|arabskiego]], aby lepiej zintegrować się z regionem. Pod wpływem pobytu w Maroku wyzbył się konwencji i [[akademizm]]u na rzecz fascynującego go [[orientalizm]]u. W tym czasie namalował ''Bitwę pod Tetuanem'' ([[Museu Nacional d'Art de Catalunya]], Barcelona).
Po powrocie do kraju ponownie udał się do [[Rzym]]u. Ożenił się z Cecilią de Madrazo, córką malarza [[Federico Madrazo|Federica Madrazo]] i siostrą [[Raimundo de Madrazo y Garreta|Raimunda Madrazo]], który był przyjacielem Fortunego.
W Rzymie namalował jedne ze swoich najbardziej znanych dzieł takich jak ''La vicaría'' (Museu Nacional d'Art de Catalunya, Barcelona), prawdopodobnie zainspirowane wikariuszami z kościoła św. Pawła w Reus (''Sant Pere de Reus''). Został wysoko oceniony przez francuskiego krytyka sztuki [[Théophile Gautier|Théophila Gautiera]], co szybko przyniosło mu sławę. Marszand Goupil, z którym Fortuny podpisał kontrakt na wyłączność, kupił obraz ''La vicaría'' za cenę 70,000 franków. Nie wystawiał dzieła z obawy o uszkodzenie, aż udało mu się je odsprzedać za 250.000 franków.
Około 1870 r. przeniósł się do Paryża, gdzie studiował dzieła artystów z [[Luwr]]u i Muzeum Sztuki w [[Luksemburg]]u. Interesował się artystami takimi jak [[
W 1868 r. razem z rodziną przeniósł się do [[Grenada|Grenady]], gdzie namalował wiele obrazów. Zaprosił swoich przyjaciół z Paryża takich jak [[Martín Rico]], [[Jules Worms]] czy [[Eduardo Zamacois]], który zmarł w Madrycie, zanim dojechał do Grenady.
| |||