Władysław Kononowicz: Różnice pomiędzy wersjami

W armii rosyjskiej walczył na [[Kaukaz]]ie, gdzie dosłużył się stopnia majora. Po wzięciu dymisji z wojska został dowódcą oddziałów powstańczych w [[ziemia czerska|ziemi czerskiej]]. Zorganizował na prawym brzegu [[Pilica (rzeka)|Pilicy]] (między [[Warka|Warką]] a [[Magnuszew]]em) oddział powstańczy z okolicznych mieszkańców działający w lasach, głównie [[Puszcza Stromecka|Puszczy Stromeckiej]], stoczył szereg potyczek z wojskiem rosyjskim. [[25 marca]] [[1863]] pobił [[Rosjanie|Rosjan]] pod [[Chynów|Chynowem]]. [[19 kwietnia]] rozbił pod [[Wąchock|Wąchockiem]] trzykrotnie silniejszą kolumnę rosyjską. [[20 kwietnia]] zdobył na wrogu 180 karabinów. [[4 maja]] rozbił Rosjan pod [[Magnuszew]]em, [[14 maja]] stoczył zwycięską potyczkę pod [[Rozniszew]]em. Obozował na niedostępnej kępie rozniszewskiej (obecnie
[[Anielin (gmina Magnuszew)|Anielin - Kępa) u ujścia Pilicy pod [[Rozniszew]]em, prowadził wypady na [[Warka|Warkę]], [[Nowe Miasto nad Pilicą]], [[Magnuszew]], [[Ryczywół]]. Jego zwycięstwo z 14 maja spowodowało wyprawę odwetową 2 000 żołnierzy rosyjskich z [[Warszawa|Warszawy]]. Otoczony [[2 czerwca]] 1863 r. pod [[Grabowska Wola|Grabowską Wolą]] rozwiązał oddział, ale sam z eskortą został ujęty i odwieziony do Warki (razem z adiutantami Edmundem Nałęcz-Sadowskim i F. Łabędzkim). [[4 czerwca]] 1863 r. wraz z nimi został rozstrzelany na wareckich błoniach.