René Barrientos Ortuño: Różnice pomiędzy wersjami

Służąc w armii, Barrientos włączył się w działalność [[Rewolucyjny Ruch Nacjonalistyczny|Rewolucyjnego Ruchu Nacjonalistycznego]] (''Movimento Nacionalista Revolucionaria'' – MNR), stojąc na czele wojskowej komórki tej organizacji. W 1964 został kandydatem MNR na stanowisko wiceprezydenta u boku [[Víctor Paz Estenssoro|Victora Paza Estenssoro]]. Wybrany w czerwcu tego roku na wiceprezydenta, Barrientos, rozpoczął wkrótce przygotowania do obalenia Estenssoro. 5 lipca, razem z generałem [[Alfredo Ovando Candía|Alfredo Ovando Candíą]] dokonali zamachu stanu i wspólnie przejęli władzę. Wkrótce potem Barrienos ustąpił ze stanowiska i rozpoczął przygotowania do nowych wyborów. Wybory w 1966 przyniosły mu zwycięstwo. Odwołując się do haseł populistycznych doprowadził do porozumienia między armią a ruchem chłopskim. Doprowadził też do połączenia kierowanej przez siebie partii Ludowego Ruchu Chrześcijańskiego z Boliwijskim Frontem Rewolucyjnym, przekształcając nową organizację w oficjalną partię rządową, która miała mu umożliwić sprawowanie dyktatorskiej władzy. Popierając potężnych przedsiębiorców górniczych, Barrientos rozpoczął walkę ze związkami zawodowymi górników, doprowadzając do poważnego ograniczenia ich działalności. W 1967 udało mu się też rozbić kierowaną przez [[Ernesto Guevara|Ernesto „Che” Guevarę]] komunistyczną armięgrupę partyzancką. Guevarę aresztowano i zabito. Barrientos zginął 27 kwietnia 1969 w katastrofie śmigłowca niedaleko Arque w departamencie Cochabamba. Oficjalnie przyczyną katastrofy było zawadzenie maszyny o linie wysokiego napięcia, jednak pojawiały się także przypuszczenia o możliwości zamachu.