Tarkwiniusz Pyszny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Pilot Pirx (dyskusja | edycje) Liwiusz |
|||
Linia 33:
Tarkwiniusz Pyszny był władcą despotycznym. Miał dwóch okrutnych synów, a jednego z nich podobno szykował na swojego następcę - tym samym zrywając z tradycją, że kolejnych królów wybierają sami Rzymianie. Jeden z synów, [[Sekstus Tarkwiniusz]], goszcząc w domu krewniaka [[Lucjusz Tarkwiniusz Kollatyn|Lucjusza Tarkwiniusza Kollatyna]] [[Zgwałcenie|zgwałcił]] jego żonę [[Lukrecja (postać legendarna)|Lukrecję]]. Lukrecja, powszechnie uważana za cnotliwą, nie mogąc znieść hańby popełniła samobójstwo - przeszywając swoją pierś sztyletem. Śmierć Lukrecji była bezpośrednią przyczyną wybuchu powstania pod wodzą [[Lucjusz Juniusz Brutus|Lucjusza Juniusza Brutusa]]. Tarkwiniusz Pyszny został wypędzony z [[Rzym]]u, a monarchia obalona - Rzym stał się republiką. Tarkwiniusz chcąc powrócić do Rzymu, zastał bramy miasta przed sobą zamknięte. Rzymianie, a dokładnie comitia centuriata wybrało Brutusa i Kollatyna na pierwszych konsulów.
Tarkwiniusz schronił się u króla etruskiego [[Lars Porsenna|Larsa Porsenny]] i snuł plany powrotu na tron. W Rzymie wciąż miał zwolenników, którzy przygotowywali jego powrót. Między nimi byli podobno nawet dwaj synowie Brutusa - Tytus i Tyberiusz. Spisek jednak odkryto, a wszystkich spiskowców bez wyjątku ubiczowano na śmierć. Cały majątek byłego władcy, tzn. pola podmiejskie, zostały poświęcone bogu Marsowi i przeszły we władanie państwa - odtąd nazwane ''[[Pole Marsowe (Rzym)|Polami Marsowymi]]''. Tarkwiniusz, nie dając za wygraną, sprowadził na Rzym oddziały Etrusków. Miasto zdołało odeprzeć wroga, ale w jednej z bitew zginął konsul Brutus. Ostatnia próba odzyskania władzy wiąże się z Porsenną, którego armia zepchnęła Rzymian za
Tarkwiniusz zmarł na wygnaniu w [[Cumae|Kume]] w [[Kampania (region)|Kampanii]] w [[496 p.n.e.]]
| |||