Josifianie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
m WP:SK, drobne techniczne
Linia 5:
 
== Powstanie grupy ==
W lipcu 1927 metropolita niżnonowogrodzki [[Sergiusz (patriarcha Moskwy)|Sergiusz]], zastępca ''[[locum tenens]]'' Patriarchatu Moskiewskiego, najprawdopodobniej pod bezpośrednim naciskiem GPU, wydał deklarację lojalności Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego <ref>D. Pospielovsky: ''The Russian Church under the Soviet regime 1917-1982''. Crestwood-New York: St. Vladimir's Seminary Press, 1984, s. 108-109. ISBN 0-88141-033-0.</ref>. Część duchowieństwa i wiernych Cerkwi Rosyjskiej nie zgodziła się z jej treścią. Silny opór deklaracja napotkała w Leningradzie, gdzie ordynariuszem miejscowej eparchii był metropolita [[Józef (Pietrowych)]]. Ponownie pod naciskiem GPU metropolita Sergiusz postanowił wówczas przenieść go na [[eparchia odeska|katedrę odeską]]. Zwiększyło to jeszcze niezadowolenie leningradzkich wiernych, a sam Józef uznał polecenie metropolity Sergiusza za wyjątkowo niesprawiedliwe. Uważał, że o jego decyzji przesądziło oczernianie Józefa przez niechętnych mu duchownych z Leningradu, przede wszystkim biskupa [[Mikołaj (Jaruszewicz)|Mikołaja (Jaruszewicza)]]. Początkowo metropolita starał się przekonać Sergiusza do zmiany decyzji, następnie jednak zmienił ton i oskarżył go o doprowadzenie do sytuacji, w której najwyższe organy cerkiewne były całkowicie posłuszne państwu. Równocześnie odwołał się od ukazu Sergiusza. Kiedy ten potwierdził pierwotną decyzję, Józef oznajmił, iż nie ma zamiaru się jej podporządkować<ref name="kro">[http://www.krotov.info/history/20/1920/shkarov_010.htm M. Szkarowski, ''Mitropolit Josif (Pietrowych) i josiflanskoje dwiżenije'']</ref>.
 
W grudniu 1927 delegacja duchowieństwa i wiernych leningradzkich, popierających metropolitę Józefa, spotkała się z metropolitą Sergiuszem. Ten jednak ponownie odmówił pozostawienia Józefa na dotychczasowej katedrze. Kilka dni po tej rozmowie dwaj wikariusze eparchii leningradzkiej, biskup gdowski [[Dymitr (Lubimow)|Dymitr]] oraz biskup narewski [[Sergiusz (Drużynin)|Sergiusz]] ogłosili zerwanie łączności kanonicznej z metropolitą Sergiuszem. Metropolita Józef pobłogosławił ich decyzję i kilkakrotnie publicznie wypowiadał się o niej pozytywnie. Sam pozostawał w łączności z metropolitą Sergiuszem do lutego 1928. 6 lutego wydał rezolucję, w której oznajmiał, że z Sergiuszem zerwał również [[eparchia jarosławska i rostowska|metropolita jarosławski i rostowski]] [[Agatangel (Prieobrażenski)|Agatangel]], a on sam zgadzał się stanąć na czele wiernych i duchownych z Leningradu, niegodzących się z polityką ustępstw wobec władz<ref name="kro"/>. Józef uważał, że ratuje Cerkiew przed całkowitym zniszczeniem, nie poddając się "agentom bezbożności i zniszczenia". Nie uznawał zarzutów Sergiusza, że stanął na czele organizacji rozłamowej<ref name="kro"/>.
Linia 23:
Po śmierci Józefa część jego dawnych zwolenników wróciła w jurysdykcję Patriarchatu Moskiewskiego, inni zaś współtworzyli [[Cerkiew katakumbowa|Cerkiew katakumbową]]<ref name="kro"/>.
{{Przypisy}}
 
[[Kategoria:Antysergianie]]
[[Kategoria:Rosyjski Kościół Prawosławny]]