Sobór lyoński II: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Wiher (dyskusja | edycje)
m lit.
ort.
Linia 1:
'''Sobór Lyońskilyoński II''' – XIV [[sobór powszechny]] [[Kościół katolicki|Kościoła katolickiego]] zwołany przez papieża [[Grzegorz X|Grzegorza X]] do [[Lyon]]u, podobnie jak to miało miejsce z poprzednim soborem – [[Sobór lyoński I|Soboremsoborem Lyońskimlyońskim I]] – za pontyfikatu [[Innocenty IV|Innocentego IV]]. Obrady rozpoczęły się [[7 maja]] [[1274]] roku. Przybyło na niego ok. 560 opatów i biskupów. Jednymi z zaproszonych byli także [[święty Bonawentura]] i święty [[Tomasz z Akwinu]], który nie dotarł na miejsce, gdyż zmarł w drodze do Lyonu.
 
== Przebieg soboru ==
Sobór obradował głównie nad problemem ponownego zjednoczenia [[Kościół katolicki|Kościoła Zachodniego]] z [[Cerkiew prawosławna|Wschodnim]]. Dążył do niego zarówno papież [[Grzegorz X]] jak i cesarz [[Michał VIII Paleolog]]. Ten ostatni czynił to jednak jedynie z pobudek czysto politycznych. [[Karol I Andegaweński]], ówczesny władca [[Królestwo Sycylii|Sycylii]], [[Królestwo Neapolu|Neapolu]], [[Andegawenia|Andegawenii]] oraz kilku innych państw i krain, czynił starania zmierzające do odbudowy [[Cesarstwo rzymskie|Imperium Romanum]]. Naturalnie jednym z kroków zmierzających do urzeczywistnienia tego celu było podporządkowanie sobie Bizancjum, przy czym najlepszym rozwiązaniem dla Karola I było przywrócenie w miejsce Cesarstwa Paleologów [[Cesarstwo Łacińskie|Cesarstwa Łacińskiego]]. Zawarcie unii uchroniłoby więc cesarza Michała Paleologa przed ewentualnym, acz coraz bardziej realnym, atakiem łacinników. [[Kościół katolicki]] ze swej strony, warunkiem unii uczynił zaakceptowanie formuły [[filioque]] („''Duch Święty pochodzi odwiecznie od Ojca i od Syna nie jako od dwóch odrębnych początków, ale jako od jednego początku (tamquam ex uno principio)''”) oraz uznanie ważności siedmiu [[sakrament]]ów. Michał Paleolog, reprezentowany w Lyonie przez ekspatriarchę [[Konstantynopol]]a, zgodził się na te warunki oraz przyjął doktrynę o supremacji Stolicy Apostolskiej. Zawarto w ten sposób trwającą zaledwie siedem lat [[Uniaunia Lyońskalyońska|Unięunię Lyońskąlyońską]].
 
Na soborze ogłoszono nową [[wyprawy krzyżowe|krucjatę]]. Na jej potrzeby zarządzono zbiórkę specjalnej dziesięciny w każdej parafii. Nie doczekała się ona jednak wcielenia w życie, odzew był znikomy.
Linia 17:
== Zobacz też ==
* [[Sobór powszechny]]
* [[Sobór lyoński I|Sobór Lyoński I]]
* [[Unia florencka]]
* [[Unia Lyońska]]