Edo (okres): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
dr. |
m Nowy link |
||
Linia 19:
W [[1703]] r. największe miasto Japonii Edo zostało ponownie, po niespełna 50 latach, poważnie zniszczone przez trzęsienie ziemi i pożar. Wiele dużych klęsk żywiołowych miało miejsce także w połowie stulecia. Spowodowały one, pospołu z korupcją władz i zapóźnieniami technicznymi związanymi z [[Autarkia (ekonomia)|autarkią]] kraju, zahamowanie rozwoju gospodarczego. Konsekwencją tego był wzrost niedostatku ludności, głód, niepokoje społeczne i rewolty chłopskie, które wybuchły po [[1760]] r.
Buntowała się także biedna ludność miast w proteście przeciwko wysokim cenom [[ryż]]u sprzedawanego po spekulacyjnych cenach przez monopolistycznych kupców-[[lichwa|lichwiarzy]]. Największe „bunty ryżowe” miały miejsce w [[1787]] r., ogarniając liczne miasta. Powstańcy plądrowali domy kupców i magazyny żywnościowe, rozdając zdobyte zapasy ryżu pomiędzy głodujących. [[feudalizm|Feudalne]] rządy siogunów zwykle bezwzględnie i z wielkim okrucieństwem rozprawiały się ze zbuntowaną ludnością, a zwłaszcza z przywódcami rebelii, stając zawsze po stronie feudałów ziemskich, [[samuraj]]ów i kupców.
== Pierwsza połowa XIX w. ==
| |||