Turoń: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Zobacz też: Wodzenie niedźwiedzia |
m drobne redakcyjne |
||
Linia 8:
Osoba odgrywająca turonia szła pochylona i okryta derką w sposób mający przypominać posturą i wyglądem prawdziwe zwierzę. Czasami turoń mógł być prowadzony na sznurku<ref>Czesław Witkowski, ''Polskie obrzędy i zwyczaje ludowe'', wyd. Muzeum Etnograficzne w Krakowie, Kraków 1965.</ref>.
Po wejściu wraz z grupą [[
W którymś momencie tych harców następował ważny element kolędowania: turoń padał{{fakt|data=2014-01}}, a wówczas następowało jego cucenie - masowanie, podpalanie pod nim słomy, dmuchanie i wlewanie wódki w pysk kukły, odczynianie uroków. Po takich zabiegach turoń odzyskiwał siły i znów zaczynał hasać, po czym przedstawienie wkrótce{{fakt|data=2014-01}} się kończyło.
Linia 17:
== Zobacz też ==
{{commonscat|Turon (rite)}}
{{wikicytaty|
* [[Roduś]]
* [[Podkoziołek]]
|