Jan Juriewicz Hlebowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Jan Hlebowicz był wrogiem rodziny [[Radziwiłłowie|Radziwiłłów]]. Po bezpotomnej śmierci [[Stanisław Gasztołd|Stanisława Gasztołda]] (grudzień [[1542]]) zastosował wobec pozostałej po Gasztołdzie wdowy - [[Barbara Radziwiłłówna|Barbary Radziwiłłówny]] - przepis z litewskiego prawa o całkowitej stracie mienia wygasłej rodziny na rzecz skarbu hospodarskiego. Pozostał sprzymierzeńcem królowej [[Bona Sforza|Bony]], zwalczanej przez litewskich separatystów. Z tego powodu został odosobniony wśród panów Rady, choć trzeba podkreślić że zajmował między nimi naczelne stanowisko. Na głośnym sejmie litewskim w [[Brześć|Brześciu]] ([[1544]]) jego obrona królowej spotkała się z powszechnym i burzliwym protestem. Mimo to Hlebowicz nie zawahał się wystąpić przeciwko oddaniu rządów na Litwie [[Zygmunt II August|Zygmuntowi Augustowi]] za życia ojca i obstawał za ściślejszym związkiem [[Litwa|Litwy]] z [[Korona Królestwa Polskiego|Koroną]]. Utworzył wraz z [[Jan Karol Chodkiewicz|Chodkiewiczami]] i [[Ościkowiczowie|Ościkowiczami]] opozycję przeciwko rosnącym wpływom Radziwiłłów. Jednakże śmierć Hlebowicza ([[23 kwietnia]] [[1549]]) przeszkodziła mu stanąć do decydującej walki z [[Radziwiłłowie|Radziwiłłami]]. Pozostałe po nim urzędy oraz starostwo borysowskie otrzymał [[Mikołaj Radziwiłł Czarny]], którego nienawiść do Hlebowicza przeniosła się na pozostałą po nim wdowę.

 

 

* Zd. Spieralski. '' Hlebowicz Jan h. Leliwa (ok. 1480–1549)'' / Polski Słownik Biograficzny. Wrocław — Warszawa — Kraków: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1961.— Tom IX/4. — Zeszyt 43. — S. 541–542