Cmentarz katolicki św. Wojciecha w Łodzi: Różnice pomiędzy wersjami

Podczas II wojny światowej, od czerwca 1942 do końca okupacji niemieckiej w Łodzi (19 I 1945 r.), przeznaczony wyłącznie dla pochówków Polaków. Był, obok [[Cmentarz św. Franciszka w Łodzi|cmentarza przy ul. Rzgowskiej]], jedynym miejscem pochówków Polaków zmarłych na terenie Łodzi<ref>Było to związane również z tym, że w powojennych planach nazistów dotyczących Łodzi (Litzzmanstadtu) rejon „Chojen” został przeznaczony do wyłącznego zamieszkania Polaków (por. Tad. Bojanowski, ''Łódź pod okupacją niemiecką w latach II wojny światowej, 1939–1945''. Łódź 1992, s. 196.</ref>. W tym okresie pochowano tu ponad 17 tys. osób{{r|zabytki_łódzkiego}}, m.in. [[Maria Wedmanowa|Marię Wedmanową]], członkinię [[PPR]] zakatowaną przez łódzkie gestapo.

 

Chowano tutaj również więźniów zmarłych w [[Radogoszcz (więzienie)|więzieniu na Radogoszczu w Łodzi]]<ref>Dokładna liczba tych pochówków nie jest znana, ponieważ w ewidencji pochówków nie odnotowywano miejsca pochodzenia zwłok. Kwestia ta jest przedmiotem stałego ustalania pracowników [[Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi|Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi, oddz. „Radogoszcz”]]. Informacje, na podstawie posiadanej kopii ''Ewidencji Pochówków'' cmentarzy „na Kurczakach” i przy ul. Rzgowskiej, można uzyskać kontaktując się z tym oddziałem (42-657 93 34 lub 42-655 36 66)</ref>.

 

Obok kaplicy przedpogrzebowej znajduje się okazały – zgodnie z tradycją [[Romowie|romską]] – grobowiec króla Cyganów, Kwieka Bango, z lat 60. XX wieku{{r|zabytki_łódzkiego|heritageabroad}}.

 

 

== Przypisy ==

 

== Bibliografia ==

 

{{DEFAULTSORT:Wojciecha}}