'''Jisra’el Barzilaj''' ([[język hebrajski|hebr.]] ישראל ברזילי; ur. [[1 października]] [[1913]] roku w [[Nieszawa|Nieszawie]], zm. [[12 czerwca]] [[1970]] roku w [[Izrael]]u) – izraelski polityk, członek [[Kneset]]u.
Urodził się jako Izrael (Josek) Izenberg,. mająMając 11 lat wstąpił do [[HaszomerHa-Szomer Hacairha-Cair]]. Uczył się w [[cheder]]ze, a nastepnie w żydowskim gimnazjum we [[Włocławek|Włocławku]]. W 1932 roku wyjechał do [[Paryż]]a, gdzie rozpoczął studia przygotowujące go do [[Alija|alijialii]] do [[Mandat Palestyny|Mandatu Palestyny]], która nastąpiła dwa lata później. Tam wstąpił do [[He-Chaluc]] i po czterech latach wybrano go na przywódcę departamentu finansów w [[Ruch Kibucowy|KibbutzRuchu ArtziKibucowym]]. W 1939 roku należał do grupy współzałożycieli kibicu [[Negba]]. W 1947 roku został wybrany na sekretarza Światowego Związku [[Mapam]], rok później został pierwszym izraelskim [[konsul]]em w Polsce i sprawował tą funkcję do 1951 roku. Po powrocie do [[Izrael]]a ponownie był sekretarzem Mapam do 1955 roku, kiedy to został po raz pierwszy wybrany z listy Mapam do [[Kneset]]u. Został wówczas ministrem zdrowia w rządzie [[Dawid Ben Gurion|Dawida Ben Guriona]], w listopadzie 1958 roku po wycofaniu się z rządu [[Narodowa Partia Religijna|Narodowej Partii Religijnej]] został również Ministrem Poczty. Po kolejnych wyborach w 1959 roku ponownie otrzymał tekę Ministra Zdrowia i utrzymał ją do 1961 roku, do czasu aż [[Mapam]] została wykluczona z rządu. Utrzymał jednak stanowisko zastępcy przewodniczącego Knesetu. Mimo, że podczas wyborów w 1965 roku utracił mandat to ponownie wybrano go na ministra zdrowia w rządzie [[Lewi Eszkol|Lewiego Eszkola]]. Podczas wyborów do Knestetu w 1969 roku został wybrany ministrem bez teki i sprawował tą funkcję do śmierci w czerwcu 1970 roku. Po jego śmierci szpital w [[Aszkelon]]ie, pod który położył kamień węgielny w 1961 roku został nazwany [[Centrum Medyczne Barzilaj]].
