Stała trwałości kompleksu: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m dodanie daty do parametru źródła w szablonie dopracować na podstawie http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sta%C5%82a%20trwa%C5%82o%C5%9Bci%20kompleksu&diff=prev&oldid=26592688 |
m MalarzBOT: Nagłówki w mobilnej wersji Wikipedii |
||
Linia 2:
'''Stała trwałości kompleksu''' − [[stała równowagi]] dynamicznej dla reakcji tworzenia [[Związki kompleksowe|kompleksu]].
[[Atom centralny]] ''M'' w serii reakcji z [[Ligandy|ligandami]] ''L'' może utworzyć związek kompleksowy ''ML<sub>n</sub>''.
Linia 23:
W roztworze zawsze obecne są wszystkie formy kompleksu, jednak w przypadku niektórych kompleksów pewne ich formy są tak trwałe, a jednocześnie pozostałe stanowią znikomy ułamek całości, że podaje się jedynie jedną wartość stałej trwałości dla formy której jest najwięcej (np. heksacyjanożelaziany żelaza - zob. [[Cyjanożelaziany(III)|żelazicyjanki]] i [[Cyjanożelaziany(II)|żelazocyjanki]]).
Bilans ilości metalu - zakładamy, że tworzą się tylko kompleksy tzw. jednordzeniowe (z jednym atomem centralnym metalu):
: <math>C_{M} = [M] + [ML] + [ML_{2}] + ... + [ML_{n}]</math>
Linia 56:
Przy wykorzystaniu tych prostych zależności można określić obszary występowania poszczególnych form kompleksów i gdy któraś z form wyraźnie przeważa pomijać w rozważaniach formy pozostałe. Robi się tak m.in. dla bardzo trwałych kompleksów żalazocyjanianowych(II) i (III) (patrz [[Cyjanożelaziany(II)|żelazocyjanki]] i [[Cyjanożelaziany(III)|żelazicyjanki]]), dla których rozważa się jedynie formy heksacyjanożelazianowe(II} i (III).
Stałe reakcji rozpadu kompleksu określane są jako ''stałe nietrwałości'' kompleksu, a ich wartości są odwrotnością odpowiednich stałych trwałości.
| |||