Herman z Alaski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m link
drobne redakcyjne, int.
Linia 3:
| Portret = St. Herman of Alaska.jpg
| zdjęcie podpis =
| Data_urodzenia = [[1757]]
| Data_śmierci = 13 grudnia [[1837]]
| Miejsce_urodzenia = [[Sierpuchow]]
| Miejsce_śmierci = wyspa [[Spruce (wyspa)|Spruce]]
Linia 12:
| Miejsce_beatyfikacji =
| Beatyfikowany_przez =
| Data_kanonizacji = 9 sierpnia [[1970]]
| Miejsce_kanonizacji =
| Kanonizowany_przez = [[Kościół Prawosławny w Ameryce]]
Linia 20:
| Miejsce_kultu = Stany Zjednoczone
}}
'''Herman''' (ur. w [[1757]] w [[Sierpuchow]]ie, zm. [[13 grudnia]] [[1837]] na wyspie [[Spruce (wyspa)|Spruce]]) – [[święty mnich]] prawosławny, [[Rosyjski Kościół Prawosławny|rosyjski misjonarz]] na [[Alaska|Alasce]].
== Biografia ==
=== Życie monastyczne w Rosji ===
Pochodził z rodziny kupieckiej. Mając 16 lat wstąpił do skitu Trójcy Świętej i św. Sergiusza z Radoneża pod Petersburgiem, podległego [[Ławra Troicko-Siergijewska|Ławrze Troicko-Siergijewskiej]]<ref name="days">[http://days.pravoslavie.ru/Life/life4314.htm Преподобный Герман Аляскинский]</ref>. Po upływie pięciu lat, pragnąc prowadzić jeszcze surowszy tryb życia, przeniósł się do [[Monastyr w Walaam|monasteru Wałaam]], będąc jeszcze nowicjuszem<ref name="days"/>. Tam, z błogosławieństwa [[igumen]]a Nazariusza podjął życie pustelnicze w lesie. Z innymi zakonnikami spotykał się tylko w czasie wielkich świąt. Wyjątkiem był przełożony klasztoru, a zarazem duchowy ojciec mnicha Hermana.
 
Po piętnastu latach samotnej ascezy mnich Herman postanowił podjąć pracę misjonarza. W [[1793]] dołączył do rosyjskiej misji prawosławnej na Alasce i Aleutach, z centrum na wyspie [[Kodiak (wyspa)|Kodiak]], której naczelnikiem był [[archimandryta]] [[Joazaf (Bołotow)]], inny dawny mnich monasteru wałaamskiego, a do której należał również inny przyszły święty [[Juwenaliusz z Alaski]]. Po dotarciu na Alaskę mnich Herman został wyznaczony do pracy w piekarni i do wykonywania innych prac gospodarskich. Razem z innymi misjonarzami pracował również nad wzniesieniem cerkwi i budynków mieszkalnych.
 
W [[1799]] podniesiony do godności biskupiej Joazaf zginął w czasie burzy morskiej razem z grupą towarzyszących mu mnichów. Herman, który pozostał na lądzie, podjął pracę misyjną na nowo, mając za pomocnika tylko jednego zakonnika - mnicha Gedeona z [[Ławra Aleksandra Newskiego w Petersburgu|Ławry św. Aleksandra Newskiego]]. Wspólnie urządzili szkołę przy cerkwi. W [[1807]] mnich Gedeon porzucił pracę misjonarską i Herman od tej pory działał samotnie. Mimo osiągania sukcesów w pracy misyjnej przez całe życie odmawiał przyjęcia godności archimandryty, nie czuł się również godny zostania [[hieromnich]]em.
 
Według wspomnień współczesnych mnich Herman odznaczał się nadzwyczajną skromnością, dobrocią i cierpliwością. Osobiście pielęgnował chorych mieszkańców Alaski, występował w ich obronie przed kolonizatorami. Przypisywano mu również zdolność czynienia cudów (zatrzymywanie pożarów i przypływów za pomocą [[ikona|ikony]] Matki Bożej).
 
Zmarł [[13 grudnia]] [[1837]]. Na miejscu jego grobu wzniesiona została niewielka drewniana cerkiew świętych Sergiusza i Hermana Wałaamskich. Przed śmiercią mnich miał przepowiedzieć, że jego pogrzeb będzie musiał zostać przełożony z braku kapłana, zaś wierni prawosławni w Rosji dowiedzą się o jego działalności dopiero po kilkudziesięciu latach. Słowa te okazały się prawdziwe.
 
Herman z Alaski jest otoczony szczególnym kultem w [[Kościół Prawosławny w Ameryce|Kościele Prawosławnym w Ameryce]], który kanonizował go w [[1970]] i ogłosił patronem wiernych prawosławnych żyjących w Ameryce Północnej. Ku czci mnicha co roku 9 sierpnia organizowana jest pielgrzymka do jego dawnej pustelni na wyspie Spruce<ref>[http://www.oca.org/news/2204 Annual Pilgrimage to Spruce Island marks 40th anniversary of St. Herman’s canonization in August]</ref>.
{{Przypisy}}
== Bibliografia ==