Wojska powietrznodesantowe: Różnice pomiędzy wersjami

Koncepcja użycia spadochronu jako środka do przerzutu własnych wojsk na teren nieprzyjaciela pojawiła się już w czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]]. Wtedy to przeprowadzono pierwsze akcje przerzucania małych grup [[dywersja|dywersyjnych]] na teren nieprzyjaciela. Takie akcje dawały przede wszystkim efekt psychologiczny, pokazywały wrogom, że nie mogą czuć się bezpiecznie nawet na tyłach frontu<ref name=witkowski1>{{cytuj książkę | nazwisko =Witkowski | imię =Piotr | tytuł =Polskie jednostki powietrznodesantowe na zachodzie | wydanie =pierwsze |wydawca =Bellona SA | miejsce =Warszawa | rok =2009 | rozdział =Wpływ doświadczeń armii obcych na powstanie wojska spadochronowego w II Rzeczypospolitej| strony=18-21 | isbn =978-83-11-11640-5 | język =pl}}</ref>.

 

 

=== Okres międzywojenny – rozwój wojsk powietrznodesantowych ===

 

Prawdziwym przełomem w rozwoju wojsk powietrznodesantowym były radzieckie [[Ćwiczenia wojskowe|manewry wojskowe]] pod [[Kijów|Kijowem]] w roku 1935. Zaproszono na nie wielu wysokich oficerów obcych armii (m.in. Francji, Wielkiej Brytanii, Włoch i Niemiec). Podczas tych manewrów dokonano [[desant]]u 1200 żołnierzy z samolotów [[TB-3]]. Następnie zabezpieczyli oni teren dla lądujących samolotów transportowych, które przewiozły kolejnych 2500 żołnierzy piechoty powietrznej. Następnie przystąpiono do zadania jakim było natarcie na Kijów. Pokaz ten wywarł niesamowite wrażenie na zagranicznych obserwatorach i przyspieszył rozwój wojsk powietrznodesantowych w innych krajach<ref name=witkowski2>{{cytuj książkę | nazwisko =Witkowski | imię =Piotr | tytuł =Polskie jednostki powietrznodesantowe na zachodzie | wydanie =pierwsze |wydawca =Bellona SA | miejsce =Warszawa | rok =2009 | rozdział =Wpływ doświadczeń armii obcych na powstanie wojska spadochronowego w II Rzeczypospolitej| strony=21-25 | isbn =978-83-11-11640-5 | język =pl}}</ref>.

Po radzieckim pokazie, Niemcy najszybciej z państw europejskich rozpoczęli organizowanie [[Fallschirmjäger|swoich jednostek powietrznodesantowych]]. Do roku 1939 utworzono [[7 Dywizja Lotnicza|7 Dywizję Lotniczą]] liczącą dwa pułki spadochronowe (w tym jeden w trakcie tworzenia) oraz [[22 Dywizja Piechoty (III Rzesza)|22 Dywizję Piechoty]] (piechota powietrzna). Ponadto swoje oddziały powietrznodesantowe zaczęły organizować takie kraje jak Francja, Włochy czy Polska<ref>{{cytuj książkę | nazwisko =Witkowski | imię =Piotr | tytuł =Polskie jednostki powietrznodesantowe na zachodzie | wydanie =pierwsze |wydawca =Bellona SA | miejsce =Warszawa | rok =2009 | rozdział =Wpływ doświadczeń armii obcych na powstanie wojska spadochronowego w II Rzeczypospolitej| strony=33-61 | isbn =978-83-11-11640-5 | język =pl}}</ref>.

 

 

=== II wojna światowa ===

W początkowym okresie II wojny światowej niemieccy spadochroniarze mieli istotny udział w szybkich postępach wojsk niemieckich w [[1940]]. Zajęli mosty i lotniska w Danii, Norwegii i [[Holandia|Holandii]]. Ponadto oddział szybowcowy [[Luftlandesturmregiment]] zdobył słynną [[Belgia|belgijską]] twierdzę [[Grupa warowna Eben-Emael|Eben-Emael]]<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Quarrice|imię=Bruce|nazwisko2=Chappnell|imię2=Mike|tytuł=Niemieckie oddziały powietrznodesantowe 1939-45|wydawca=Editions Spotkania|miejsce=Warszawa|seria=Żołnierz i Broń, cz. 2|rozdział=Operacje oddziałów powietrznodesantowych|isbn=83-7115-010-5}}</ref>.

 

 

 

Do najbardziej znanych operacje powietrznodesantowych II wojny światowej możemy zaliczyć:

Rozbudowane oddziały radzieckie nie przeprowadziły żadnej spektakularnej akcji, ale przez całą wojnę niewielkimi oddziałami wspierały [[partyzantka|partyzantów]].

 

 

=== Okres powojenny ===