Aleksander (Dobrynin): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m int.
drobne redakcyjne, int., poprawa linków
Linia 19:
|2. funkcja =
|2. funkcja - okres =
|wyznanie = [[prawosławie|prawosławne]]
|kościół = [[Rosyjski Kościół Prawosławny]]
|inkardynacja =
Linia 41:
}}
 
'''Aleksander''', imię świeckie: '''Andriej Wasiljewicz Dobrynin''', (ur. w 1819 lub 1820 w Wierieju, zm. 28 kwietnia 1885 w [[Wilno|Wilnie]]) – [[Rosja|rosyjski]] biskup [[prawosławie|prawosławny]].
 
Pochodził z rodziny duchownego prawosławnego. Ukończył seminarium duchowne w [[Jarosław (miasto w Rosji)|Jarosławiu]], a następnie Petersburską Akademię Duchowną. W 1845 uzyskał tytuł naukowy magistra i został nauczycielem matematyki w seminarium duchownym w [[Nowogród Wielki|Nowogrodzie]]. 17 listopada 1846 złożył wieczyste śluby mnisze, zaś 21 listopada tego samego roku został wyświęcony na [[hieromnich]]a. Od 1847 był inspektorem seminarium duchownego w [[Perm]]ie, gdzie wykładał ponadto historię. Od 1849 był inspektorem seminarium nowogrodzkiego i równocześnie wykładowcą filozofii. W 1851 otrzymał godność [[archimandryta|archimandryty]].
 
31 sierpnia 1851 przybył do [[monaster ŚwiętegoŚw. Ducha w Wilnie|monasteru Świętego Ducha w Wilnie]], gdzie objął również kierownictwo nad [[prawosławne seminarium duchowne w Wilnie|seminarium duchownym]]. 2 listopada 1860 miała miejsce jego chirotonia na biskupa kowieńskiego, wikariusza [[eparchia wileńska i litewska|eparchii wileńskiej i litewskiej]]. 14 sierpnia 1868 objął samodzielną katedrę mińską i bobrujską. W 1871 osobiście nadzorował prace nad tworzeniem projektu soboru w Borysowie, chcąc, by cerkiew ta była wzniesiona w idealnym stylu ruskim i stanowiła wzór dla świątyń wznoszonych w przyszłości w eparchii<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Krasny| imię = P.| tytuł = Architektura cerkiewna na ziemiach ruskich Rzeczypospolitej 1596-1914| wydawca = Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego| miejsce = Kraków| rok = 2003| strony = 322| isbn = 83-242-0361-3}}</ref>.
 
W marcu 1877 podniesiony do godności arcybiskupiej, Od kwietnia 1877 przez dwa lata był biskupem [[Eparchia dońska i nowoczerkaska|dońskim i nowoczerkaskim]]. Następnie w 1879 mianowany arcybiskupem wileńskim i litewskim, pełnił urząd do swojej śmierci w 1885. Został pochowany w [[cerkiew Św. Ducha w Wilnie|cerkwi]] monasteru Świętego Ducha w Wilnie.