Krzewinki szpalerowe

Krzewinki szpalerowe – rośliny wieloletnie, o zdrewniałych pędach ( krzewy lub krzewinki), których łodygi płożą się po ziemi, silnie przylegając do niej. Krzewinki szpalerowe, podobnie, jak rośliny poduszkowe i darniowe są charakterystyczne dla terenów wysokogórskich, arktycznych i pustynnych, a więc dla terenów o surowych warunkach życia. Gęsto zbite przy ziemi łodyżki i liście krzewinek szpalerowych, zarówno te żywe, jak i obumarłe, wraz z gromadzącą się między nimi próchnicą i pyłem ochraniają żywe pędy i gromadzą wodę, ułatwiając przetrwanie silnych mrozów, suszy, silnego nasłonecznienia. Zwarta powierzchnia zewnętrzna w znacznym stopniu chroni roślinę przed silnymi i wysuszającymi wiatrami. Przylegając do ziemi krzewinki szpalerowe wykorzystują ciepło ziemi, gęste pędy tworzą warstwę izolującą, ograniczając utratę ciepła. Do krzewinek szpalerowych należą m. in.: dębik ośmiopłatkowy, wierzba zielna , wierzba żyłkowana, wierzba alpejska, wierzba wykrojona, wierzba Kitaibela. Są to rośliny bardzo karłowate, o wzroście zwykle nie przekraczającym kilka, co najwyżej kilkanaście cm.

Dębik ośmiopłatkowy– przedstawiciel krzewinek szpalerowych