Mord rytualny: Różnice pomiędzy wersjami

Marcin Zaremba<ref>[http://archiwum.polityka.pl/art/psychoza-we-krwi,370992.html Marcin Zaręba, ''Psychoza we krwi'', Polityka - nr 27 (2561)]</ref>, podobnie jak inni badacze<ref>''Wokół "Strachu". Dyskusja o książce Jana T. Grossa'', Znak, Kraków 2008</ref>, uważa, że powojenne pogromy, np. [[pogrom kielecki]], były spowodowane m.in. wiarą w mord rytualny.

 

 

Zanim chrześcijanie zaczęli oskarżać Żydów o mordy rytualne, sami byli o nie oskarżani. Podobnie jak w przypadku Żydów plotki o mordach rytualnych których dopuszczali się chrześcijanie były bezpodstawne. [[Minucjusz Feliks]] (Oktawius, 9, 2-7) wspomina, że poganie oskarżają chrześcijan o rozwiązłość seksualną, czy mordowanie dzieci: {{cytat|wszędzie między nimi (chrześcijanami) panuje kult rozkoszy zmysłowej: nazywają się braćmi i siostrami by nawet najzwyczajniejszy nierząd przez wprowadzenie świętego imienia stal się kazirodztwem. Dochodzą do mnie słuchy ze najpodlejszego zwierzęcia bo oślą głowę poświecili i oddają jej cześć (...) inni powiadają że oni czczą penisa swojego przewodnika i kapłana modląc się jakby do ojcowskiej siły rozrodczej (...) A już opowiadanie o przyjmowaniu nowych członków jest równie potworne jak znane wszystkim. Temu który ma być wtajemniczony w świętości podają dziecko mąką pokryte by oszukać niebacznych. Kandydat widząc tylko mąkę i sądząc ze uderzenia będą niewinne ślepymi i niewidocznymi ranami zabija niemowlę. I krew tego dziecka co za okropność łakomie liżą wśród bójki rozdzielają jego członki. Przy takiej ofierze przymierzem się łączą a świadomością zbrodni dają sobie przykład wzajemnego milczenia (...)}}