Luigi Berlinguer: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m uproszczenie wywołania szablonu {{Kontrola autorytatywna}} |
m MalarzBOT: poprawa linkowania na właściwe (Sorbona → Uniwersytet Paryski) |
||
Linia 17:
Kuzyn [[Enrico Berlinguer|Enrica Berlinguera]], przywódcy [[Włoska Partia Komunistyczna|Włoskiej Partii Komunistycznej]], a także [[Giovanni Berlinguer|Giovanniego Berlinguera]], włoskiego europosła.
Ukończył w 1955 studia z zakresu prawoznawstwa na Uniwersytecie w Sassari. Zajął się pracą naukową na Uniwersytecie w [[Siena|Sienie]]. Pełnił na tej uczelni funkcje dziekana jednego z wydziałów, a w latach 1985–1994 był [[rektor]]em tego uniwersytetu. Od 1989 zajmował jednocześnie stanowisko sekretarza generalnego konferencji rektorów (''Conferenza permanente dei rettori italiani''). W swojej karierze akademickiej doszedł do tytułu [[profesor]]a. Opublikował kilkadziesiąt pozycji naukowych. Uhonorowany m.in. tytułem [[doctor honoris causa|''doctora honoris causa'']] na [[
Od połowy lat 50. należał do Partii Komunistycznej. W okresie 1963–1968 był z jej posłem do [[Izba Deputowanych (Włochy)|Izby Deputowanych]] IV kadencji z [[Sardynia|Sardynii]]. Ponownie w niższej izbie parlamentu zasiadał w latach 1994–2001 w XII (przewodniczył wówczas klubowi poselskiemu ''Progressisti-Federativo'') i XIII kadencji. Od 17 maja 1996 do 25 kwietnia 2000 sprawował urząd ministra edukacji w rządach [[Romano Prodi]]ego i [[Massimo D'Alema|Massima D'Alemy]] (z rekomendacji partii [[Demokraci Lewicy|Demokratów Lewicy]]). W 2001 wybrano go do [[Senat (Włochy)|Senatu]] XV kadencji. Mandat złożył w 2002 w związku z powołaniem w skład jednego z konstytucyjnych organów doradczych (''Consiglio Superiore della Magistratura'').
| |||