Koreccy herbu Pogoń Litewska: Różnice pomiędzy wersjami

 

Ród wywodzi się od [[Narymunt Gleb|Narymunta]] (żył w latach 1277-1348) – syna [[Giedymin]]a, wielkiego księcia litewskiego. Narymunt Giedyminowicz po chrzcie w 1333 roku przyjął prawosławne imię Gleba. Narymunt-Gleb był księciem na [[Pińsk]]u, [[Mozyrz]]u i Ładodze. Małżonką jego była córka [[chan (władca)|chan]]a [[Tatarzy|tatarskiego]] [[Tokta|Tochty]]. Najstarszym ich synem był Aleksander Narymuntowicz (żyjący w latach 1338-1386), książę [[Podole|podolski]]. Syn Aleksandra – Patrikiej (zm.1383), był księciem [[zwienigorod]]skim. Jego dwaj najstarsi synowie pozostali na służbie Moskwy, natomiast trzeci syn Patrikieja – Aleksander Patrikiejewicz (zm.1433) został u Witolda księciem [[Starodub]]a i [[Korzec (miasto)|Korca]]. To on jest [[protoplasta|protoplastą]] [[Kniaź|kniaziów]] Koreckich. Jego najmłodsza córka Agrafena wyszła w 1403 roku za mąż za księcia Andrzeja Możajskiego (szóstego syna wielkiego księcia moskiewskiego Dymitra Dońskiego) i z tego małżeństwa biorą początek kniaziowie Wierejscy. Prawnukowie Aleksandra Patrikiejewicza w linii męskiej - książęta Koreccy, Lew i Aleksander, polegli [[bezdzietność|bezpotomnie]] w bitwie z Tatarami pod [[Sokal]]em.

 

Brat Samuela kasztelan wołyński [[Karol Korecki]], również zmienił wiarę z prawosławnej na [[Unici|unicką]] , wypełniając śluby złożone w niewoli [[Szwedzi|szwedzkiej]], ufundował po powrocie do kraju kościół [[Zakon Braci Mniejszych|franciszkanów]] w [[Korzec (miasto)|Korcu]]. Linia męska książąt Koreckich wygasła na synu Karola [[Samuel Karol Korecki|Samuelu Karolu Koreckim]], w [[1651]].

== Bibliografia ==

* [[Jarema Maciszewski]], ''Bohusz Korecki''; ''Karol Korecki''; ''Samuel Korecki'' [w] ''[[Polski Słownik Biograficzny]]'', Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław 1968, tom XIV/1, str.58-62.

[[Kategoria:Koreccy|!]]