Wojna sześciodniowa: Różnice pomiędzy wersjami
→Izrael: int.
(→Arabowie: int.) |
(→Izrael: int.) |
||
Do realizacji planu przygotowano 264 tys. ludzi zgrupowanych w 26 brygadach (11 pancernych, 11 piechoty i 4 powietrznodesantowe). Dysponowali oni 1,3 tys. czołgami (francuskie [[AMX-13]], brytyjskie [[Centurion (A41)|Centurion]], amerykańskie [[M4 Sherman]] i [[M48 Patton]]), 160 działami samobieżnymi i 800 działami artylerii. Siły powietrzne posiadały 197 samolotów bojowych (72 naddźwiękowe samoloty myśliwsko-bombowe [[Dassault Mirage III|Mirage IIIC]] zgrupowanych w 3 dywizjonach myśliwskich, 60 myśliwców bombardujących [[Dassault Super Mystère|Super Mystère B2]], [[Dassault Mystère|Mystère II]] i 41 myśliwców [[Dassault MD 450 Ouragan]] zgrupowanych w 1 [[dywizjon]]ie wielozadaniowym i 3 dywizjonach myśliwsko-bombowych, wspieranych przez 25 lekkich bombowców [[Sud-Ouest Vautour II]]). W 2 dywizjonach transportowych znajdowały się samoloty transportowe [[Noratlas]], [[Stratocruiser]], [[Douglas C-46 Commando|C-46]] i [[Douglas C-47 Skytrain|C-47]]. Marynarka dysponowała 4 okrętami podwodnymi, 3 niszczycielami (w tym jeden zdobyty na Egipcjanach w 1956 r.), 12 kutrami torpedowymi, 6 okrętami patrolowymi i 3 małymi okrętami desantowymi<ref>{{cytuj książkę |nazwisko= Stone|imię= David|tytuł= Wars of the Cold War|wydawca= Brassey's|miejsce= |rok= 2004|strony= 217|isbn= 1857533429}}</ref>.
Na głównym kierunku natarcia – froncie synajskim – w ramach Grupy Operacyjnej
== Wojna ==
|