Języczka syberyjska: Różnice pomiędzy wersjami

'''Języczka syberyjska''' (''Ligularia sibirica'') – [[gatunek (biologia)|gatunek]] rośliny z rodziny [[astrowate|astrowatych]].

 

Występuje w Azji (Chiny, Kazachstan) i w środkowej i wschodniej Europie<ref name=grin>{{Cytuj stronę |url=http://www.ars-grin.gov/cgi-bin/npgs/html/taxgenform.pl?language=en |tytuł=Germplasm Resources Information Network (GRIN)|data dostępu = 2010-06-15}}</ref>. W Polsce jest gatunkiem krytycznie zagrożonym, ginącym i obecnie występuje na 6 tylko stanowiskach; w ostoi siedliskowej Suchy Młyn koło [[Szczekociny|Szczekocin]], w [[Pakosław (województwo mazowieckie)|Pakosławiu]] koło [[Iłża|Iłży]], w okolicach [[Busko-Zdrój|Buska-Zdroju]], na [[Lubelszczyzna|Lubelszczyźnie]] koło [[Zawadówka (gmina Chełm)|Zawadówki]], w [[Rezerwat przyrody Bagno Serebryjskie|rezerwacie przyrody Bagno Serebryjskie]] i na [[Polana Biały Potok|Polanie Biały Potok]] w [[Rów Kościeliski|Rowie Kościeliskim]]<ref name=K>{{Cytuj książkę |imię=Zbigniew |nazwisko=Mirek |imię2=Halina |nazwisko2=Piękoś-Mirkowa |tytuł=Czerwona księga Karpat Polskich |wydawca=Instytut Botaniki PAN |miejsce=Kraków |data=2008 |isbn =978-83-89648-71-6}}</ref>.

 

; Pokrój: Cała roślina jest naga lub rzadko tylko owłosiona, osiąga wysokość do 2 m, zazwyczaj tylko 50-150 cm.

; [[Łodyga]]: Nierozgałęziona, słabo owłosiona.

; [[Owoc]]: O długości ok. 4 mm z [[puch kielichowy|puchem kielichowym]].

 

[[Bylina (botanika)|Bylina]], [[hemikryptofit]]. Kwitnie w lipcu i sierpniu. [[Siedlisko (biologia)|Siedlisko]]: torfowiska, podmokłe olszyny, źródliska, brzegi górskich potoków. Liczba [[chromosom]]ów 2n= 60<ref>{{cytuj książkę |nazwisko=Rutkowski |imię=Lucjan |tytuł= Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej |rok=2006 |wydawca= Wyd. Naukowe PWN |miejsce= Warszawa |isbn= 83-01-14342-8}}</ref>.

 

Roślina objęta w Polsce [[Lista gatunków roślin objętych ścisłą ochroną w Polsce|ścisłą ochroną gatunkową]]. Objęta jest także [[Konwencja o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk|Konwencją Berneńską]] i [[Dyrektywa siedliskowa|dyrektywą siedliskową]]. W Polsce największa jego populacja w Pakosławiu w 2006 liczyła ok. 1000 osobników.

 

 

Głównym czynnikiem zagrożenia dla gatunku jest zmiana stosunków wodnych. Zagraża mu także zarastanie i zacienianie w wyniku naturalnej [[sukcesja ekologiczna|sukcesji ekologicznej]] jego siedlisk przez olszyny.

 

# {{Cytuj książkę |imię=Halina |nazwisko=Pięknoś-Mirkowa |imię2=Zbigniew |nazwisko2=Mirek |tytuł=Rośliny chronione|wydawca=Multico Oficyna Wyd. |miejsce=Warszawa |rok=2006 |isbn = 978-83-7073-444-2}}

# ''Świat roślin, skał i minerałów'', Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1990. Wydanie IV. ISBN 83-09-00462-1