Kombu: Różnice pomiędzy wersjami

{{nihongo|'''Konbu'''|昆布|konbu|wym. ''kombu''; [[język koreański]]: 다시마 ''dasima''; [[język chiński]] 海帶 [[pinyin]] ''hǎidài''}} – surowiec kulinarny uzyskiwany z kilku gatunków [[wodorosty|wodorostów]] z rzędu [[listownicowce|listownicowców]], przede wszystkim [[listownica japońska|listownicy japońskiej]]<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Podbielkowski|imię=Zbigniew|tytuł=Słownik roślin użytkowych|wydawca=Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne|miejsce=Warszawa|data=1989|strony=199|isbn=8309002564}}</ref> (''Saccharina japonica'', [[synonim|syn.]] ''Laminaria japonica''), a w mniejszym stopniu z ''[[Saccharina religiosa]]'' (''Laminaria religiosa''), ''[[Saccharina cichorioides]]'' (''L. cichorioides''), ''[[Alaria crassifolia]]'' i różnych gatunków ''[[Arthrothamnus]]''<ref name=zp>{{cytuj książkę |nazwisko= Podbielkowski|imię= Zbigniew|tytuł=Glony|wydawca=Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne |miejsce= Warszawa|rok= 1985|wydanie= czwarte||strony=155–158|isbn= 83-02-02352-3}}</ref>. Wykorzystywany jest w kuchni japońskiej i innych krajów Dalekiego Wschodu.

 

Najwcześniejszy zachowany dokument wzmiankujący o kombu to [[Shoku Nihongi]] z [[797]] roku, lecz przypuszcza się, że spożywano je znacznie wcześniej, już w okresie [[Jōmon]]. W późniejszych czasach opracowano sposób suszenia, co pozwoliło na dłuższy okres przechowywania.

Obecnie kombu jest eksportowane z Japonii do wielu krajów na całym świecie. Mimo stosunkowo skomplikowanego cyklu rozwojowego (heteromorficzna [[przemiana pokoleń]]) w Chinach laminaria japońska jest uprawiana w zagrodach morskich, a jej [[plecha|plechy]] są przetwarzane na suszony surowiec. W trakcie obróbki może być barwiony [[zieleń malachitowa|zielenią malachitową]], proszkowany itp.<ref name="zp" />

;Skład procentowy świeżej masy (dane dla różnych gatunków listownic)<ref name=zp/>

* [[celuloza]], tj. [[błonnik]] – 6,7

* substancje mineralne (popiół) – 21,1 (przy czym w 1 kg suchej masy plechy ''Laminaria religiosa'' znajduje się ok. 240 mg [[jod]]u).

* Kordzińska-Nawrocka, Iwona: ''Japońska sztuka kulinarna'', Warszawa 2008, str. 211-225, ISBN 978-83-7436-171-2

* Barber, Kimiko: ''Kuchnia japońska'', Poznań 2004, ISBN 978-83-245-1759-6