Rhythm and blues: Różnice pomiędzy wersjami

Gatunek został ukształtowany z elementów [[jazz]]u, [[blues]]a i pieśni religijnych<ref name="Chodkowski1995s753" />. Stosowane instrumentarium była ubogie<ref name="Chodkowski1995s753" />. Uległ komercjalizacji w latach 30. XX wieku<ref name="Chodkowski1995s753" />, kiedy to artyści big bandowi zaczęli tworzyć bardziej wyrazistą muzykę taneczną (z użyciem m.in. [[gitara basowa|gitary basowej]] i [[riff]]ów), określaną jako '''jump blues'''<ref name="Shuker2005s230" />. Po zakończeniu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] styl był na tyle charakterystyczny, że 17 czerwca 1949 w [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]] oficjalnie powstała lista przebojów w kategorii rhythm and blues<ref name="Ward1998s28" /> (wcześniej stosowano nazwę ''race music'')<ref name="Shuker2005s230" />. Wg LeRoi Jonesa do lat 50. XX wieku była to muzyka tworzona przez i dla amerykańskich czarnoskórych<ref name="Ward1998s19" />. Rhythm and bluesa rzadko grały stacje radiowe białych<ref name="Shuker2005s230" />. Niektóre utwory były odrzucane ze względu na silne konotacje seksualne (np. ''Work With Me Annie'' [[Hank Ballard|Hanka Ballarda]], ''Baby Let Me Bang Your Box'' [[The Penguins (zespół muzyczny)|The Penguins]]) czy "Come" [[Prince|Prince'a]]). Później elementy rhythm and bluesa zaczęły przenikać się wzajemnie z powstającym [[rock and roll]]em<ref name="Shuker2005s230" /><ref name="Ward1998s19" />. W 1958 aż 90%&nbsp;utworów na liście przebojów rhythm and bluesa znajdowało się również na listach przebojów muzyki popularnej<ref name="Ward1998s19" />.