Język birmański: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Dexbot (dyskusja | edycje)
m Bot: Removing Link GA template
m drobne techniczne
Linia 4:
| nazwa oryginalna=[[Plik:Mranmacaka.svg|110px]]
| kraj, region1=[[Mjanma]], [[Tajlandia]], [[Bangladesz]], [[Malezja]],
| liczba=język ojczysty: 35 mln<br /> drugi język: 10 mln<ref>[http://www.ethnologue.com/show_language.asp?code=mya Ethnologue report for language code: mya<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->]</ref>
| pozycja=
| rodzina=[[Języki chińsko-tybetańskie]]<br />&nbsp;[[Języki tybeto-birmańskie|Tybeto-birmańskie]] <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;'''Język birmański'''
| kraj, region2=[[Mjanma]]
| agencja=Komisja Języka Birmańskiego
| rodzaj=[[pismo birmańskie|birmańskie]]
| iso1=my
| iso2=bur / mya
| iso3=mya
| sil=
Linia 20:
| wikisłownik=Język birmański
}}
'''Język birmański''' – język z grupy [[języki tybeto-birmańskie|tybeto-birmańskiej]] języków [[języki chińsko-tybetańskie|chińsko-tybetańskich]], używany jako [[język ojczysty]] przez około 35 milionów ludzi oraz przez dalsze 10 milionów jako środek komunikacji ponadetnicznej w [[Mjanma|Mjanmie]], gdzie posiada status [[język urzędowy|języka urzędowego]]. Do jego zapisu stosuje się [[pismo birmańskie]].
 
Birmański język literacki silnie różni się od języka mówionego ([[dyglosja]]), niektórzy językoznawcy uważają je nawet za dwa odmienne języki. Większość oficjalnego słownictwa birmańskiego to zapożyczenia z [[język pali|pali]] z birmańską wymową. Prawie każdy element gramatyki i wiele często używanych słów mają dwa warianty. Literackiej odmiany birmańskiego uczy się w szkołach i używa w piśmie oraz w sytuacjach oficjalnych, natomiast odmiana mówiona występuje w literaturze nieoficjalnej (np. komiksy) oraz w codziennej komunikacji.
 
Język birmański jest [[język tonalny|językiem tonalnym]]. Wyróżnia się pięć tonów<ref>Vicky Bowman: ''Burmese'', Lonely Planet Phrasebooks, str.
17</ref>
* Ton wysoki, sylaba krótka
Linia 32:
* Sylaba słaba (zredukowana)
 
Pod względem składni należy zasadniczo do typu SOV (podmiot-dopełnienie-orzeczenie), ale zdania mogą mieć też strukturę OSV, czyli czasownik zawsze znajduje się na końcu zdania.
{{Przypisy}}