Irena Dobrzańska: Różnice pomiędzy wersjami

'''Irena Dobrzańska-Krupińska''' (ur. [[23 grudnia]] [[1912]] w [[Warszawa|Warszawie]] -, zm. [[15 lutego]] [[1998]] tamże), – polska lekkoatletka -, [[Rzuty|miotaczka]].

Startowała w okresie międzywojennym w barwach klubów [[KS Polonia Warszawa|Polonia Warszawa]], PPW Warszawa, Stadion [[Chorzów]]. W okresie [[Okupacja niemiecka wziem Polscepolskich 1939-1945(1939–1945)|okupacji]] działała w konspiracji, była uczestniczką [[Powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]]. Po wojnie reprezentowała barwy klubów warszawskich: [[Orzeł (klub sportowy)Warszawa|Orła]], [[Syrena Warszawa|Syreny]], ZZK i [[KS Polonia Warszawa\|Kolejarza]]. Uczestniczyła w [[Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 1946|mistrzostwach Europy]] w [[Oslo]] ([[1946]]), zajmując 5. miejsce w finale [[Rzut dyskiem|rzutu dyskiem]] z wynikiem 36.30. 2-krotna mistrzyni Polski w rzucie dyskiem ([[1949]], [[1951]]), halowa mistrzyni Polski w [[pchnięcie kulą|pchnięciu kulą]] ([[1947]]). Rekordy życiowe: kula

Była trenerem- 10.08 (1952), dysk - 40.42 (1954), [[Rzut oszczepem|oszczep]] - 33.49 (1952). Trener koordynatorkoordynatorem w Polonii, Syrenie i Marymoncie Warszawa, działaczka Komisji Młodzieżowej [[Polski Związek Lekkiej Atletyki|PZLA]]. Autorka autobiografii ''Falstart po sławę'' ([[1957]]).

* Henryk Kurzyński, Maciej Rachwalski, Andrzej Socha, Tadeusz Wołejko, ''Historia polskiej kobiecej lekkoatletyki w okresie międzywojennym'', [[Warszawa]] [[2008]], s. 295.