Pomnik konny: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:0 Marcus Aurelius - Piazza del Campidoglio (1).JPG|mały|[[Pomnik konny Marka Aureliusza]] w Rzymie, kopia (2007)]]

'''Pomnik konny''' – rodzaj [[pomnik]]a wykształcony w [[Starożytność|antyku]] [[Starożytna Grecja|greko]]-[[Starożytny Rzym|rzymskim]], odrodzony w [[renesans]]ie włoskim, kontynuowany w epoce [[barok]]u oraz [[Modernizm (sztuka)|nowoczesności]]. Jednym z pierwszych posągów konnych jest [[Sztuka grecka w okresie archaicznym|późnoarchaiczna]] rzeźba jeźdźca z [[Akropol]]u w [[Ateny|Atenach]] z końca VI wieku p.n.e. W następnych stuleciach memoratywne wzorce greckie kontynuowali Rzymianie, poprzez bardzo liczne pomniki konne wodzów i [[August (tytuł)|augustów]] umieszczane w miastach [[Imperium rzymskie]]go. Do naszych czasów szczęśliwie przetrwał, jako jedyny, [[Pomnik konny Marka Aureliusza|pomnik Marka Aureliusza]] z [[Kapitol]]u w [[Rzym]]ie, w czasie [[średniowiecze|średniowiecza]] uznany za podobiznę [[Konstantyn I Wielki|Konstantyna Wielkiego]] (obecnie na placu stoi jedynie kopia, oryginalny posąg znajduje się w [[Muzea Kapitolińskie|Muzeum Pałacu Konserwatorów]]).

 

Rzeźbiarskie odrodzenie pomników konnych następuje w epoce renesansu, za sprawą [[Donatello|Donatella]], który w latach [[1447]]-[[1450]] tworzy [[Pomnik Gattamelaty|statuę Gattamelaty]], ustawioną na Piazza del Santo w [[Padwa|Padwie]]. Nieco później kolejną odsłoną jest [[pomnik Bartolomeo Colleoniego w Wenecji]], dzieło [[Andrea del Verrocchio|Verrocchia]] z roku [[1481]] (ukończony po śmierci mistrza przez [[Alessandro Leopardi]]ego w roku [[1496]]).

 

== Bibliografia ==

* Joachim Poeschke, Thomas Weigel, Britta Kusch-Arnhold (Hgg.), ''Praemium Virtutis III – Reiterstandbilder von der Antike bis zum Klassizismus''. Rhema-Verlag, Münster 2008, ISBN 978-3-930454-59-4