Pepin I Akwitański: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m uproszczenie wywołania szablonu {{Kontrola autorytatywna}} |
źródła/przypisy |
||
Linia 1:
{{Władca kraju infobox
| król = Pepin I Akwitański
Linia 21 ⟶ 20:
W sierpniu [[817]] r. cesarz Ludwik dokonał podziału swojego państwa między synów. W wyniku tego podziału Pepin otrzymał Akwitanię. Brał udział w wyprawie ojca do [[Bretania|Bretanii]] w [[824]] r. Towarzyszył mu na niej mnich i poeta [[Ermoldus Nigellus]].
Poprawne relacje Pepina z ojcem popsuła sprawa apanażu dla najmłodszego syna cesarza, [[Karol II Łysy|Karola Łysego]], syna Ludwika i jego drugiej żony, [[Judyta Bawarska|Judyty Bawarskiej]] (Ermengarda, matka Pepina, zmarła w [[818]] r.). W [[829]] r. Ludwik nadał Karolowi tytuł króla Alemanii, co dokonało się kosztem dzielnicy brata Pepina, [[Ludwik II Niemiecki|Ludwika Niemieckiego]]. W [[830]] r. Pepin zebrał armię Gaskończyków i ruszył na [[Paryż]]. Cesarz Ludwik wracał z wyprawy do Bretanii i został oblężony w [[Compiègne]]. Tam został wzięty do niewoli. Rok później, pod presją możnych, odzyskał wolność. Pepin zdążył w porę przejść na jego stronę, co spowodowało, że bunt nie pociągnął za sobą negatywnych konsekwencji dla króla Akwitanii. Wręcz przeciwnie, otrzymał od ojca nowe nadania<ref>Rosamond McKitterick, ''Królestwa Karolingów. Władza - konflikty - kultura, 751-987'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2011, s. 198.</ref>.
Sprawa dzielnicy dla Karola wciąż jednak pozostała powodem zadrażnień w rodzinie cesarskiej. W [[832]] r. Pepin został wezwany na dwór ojca, gdzie spotkał się z chłodnym przyjęciem. Rychło więc, wbrew rozkazom ojca, opuścił dwór i wrócił do Akwitanii. Obawiając się nowej rebelii Ludwik kazał swoim wojskom zebrać się w Akwitanii. W [[833]] r. ogłosił pozbawienie Pepina jego dzielnicy, która została przekazana Karolowi. Wówczas Pepin, w porozumieniu z braćmi [[Lotar I|Lotarem]] i Ludwikiem Niemieckim, ponownie zbuntował się przeciw ojcu. Ludwik Pobożny po raz drugi został pojmany, ale ponownie naciski możnych doprowadziły do jego uwolnienia. W [[836]] r. Pepin zawarł w końcu pokój z ojcem.
Linia 27 ⟶ 26:
Pepin zmarł nagle z powodu przepicia w [[838]] r. Data dzienna jego śmierci jest niepewna. Stało się to [[13 listopada]] lub [[13 grudnia]]. Śmierć Pepina spowodowała kolejną wojnę domową, gdyż cesarz Ludwik, nie bacząc na prawa swojego wnuka [[Pepin II Akwitański|Pepina II]], nadał Akwitanię Karolowi Łysemu. Pepin I został pochowany w Sainte-Croix w [[Poitiers]].
W [[822]] r. Pepin poślubił Ingeltrudę (zwaną również Engelbergą, Rigardą, Hringardą lub Ringartą), córkę Theodoberta, hrabiego Madrie. Pepin i Ingeltruda mieli razem dwóch synów<ref>Rosamond McKitterick, ''op. cit.'', s. 396 (tablica genealogiczna).</ref>:
* [[Pepin II Akwitański|Pepin II]] ([[823]] - po [[864]]), [[Władcy Akwitanii|król Akwitanii]]
* [[Karol (arcybiskup Moguncji)|Karol]] ([[825]]/[[830]] - [[4 czerwca]] [[863]]), [[Arcybiskupi Moguncji|arcybiskup Moguncji]]
{{Przypisy}}
| |||