Zbroja turniejowa: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Belissarius (dyskusja | edycje)
Uzupełnienie
Belissarius (dyskusja | edycje)
Uzupełnienie
Linia 1:
'''Zbroja turniejowa''' nie różniła się w zasadzie niczym od zbroi bojowej średniowiecznego [[rycerz]]a. Była to więc typowa zbroja płytowa z hakiem do zawieszenia ciężkiej [[kopia|kopii]] na wysokości prawej piersi. Oczywiście i kształt i wygląd oraz zdobienie zmieniały się w ciągu stuleci, co w [[ikonografice]] najłatwiej dostrzec w kształtach hełmów. Różniły się też zbroje w zależności od tego, czy był to [[turniej]] pieszy lub konny, na [[miecz]]e, [[topór|topory]], czy ten najbardziej klasyczny – w [[szranki|dszrankach]] na [[kopia|kopie]].
'''Zbroja turniejowa''' Szeregowe [[rycerz|rycerstwo]] pojedynkowało się najczęściej w zbroi, którą zazwyczaj wkładało do boku. Zbroja (a do tego dochodziło jeszcze okrycie konia) kosztowała majątek. Ale wielcy panowie posiadali po kilka zbroi na różne okazje. I tak np. [[król]] [[Anglia|Anglii]] [[Henryk VIII]] miał ich 7, cesarz [[Maksymilian Habsburg]] 9, a Frederigo de Montrefeltro, książę na Urbino 4. Słynny [[Zawisza Czarny]] z Grabowa swą słynną, na czarno szmelcowaną [[zbroja|zbroję]], wkładał tylko na turnieje. Rycerz tej sławy nie mógł sobie pozwolić, by na [[turniej]]u pokazać się w blachach klepanych po jakimś uderzeniu cepem czy toporem.
 
'''Zbroja turniejowa''' Szeregowe [[rycerz|rycerstwo]] pojedynkowało się najczęściej w zbroi, którą zazwyczaj wkładało do boku. Zbroja (a do tego dochodziło jeszcze okrycie konia) kosztowała majątek. Ale wielcy panowie posiadali po kilka zbroi na różne okazje. I tak np. [[król]] [[Anglia|Anglii]] [[Henryk VIII]] miał ich 7, cesarz [[Maksymilian Habsburg]] 9, a Frederigo de Montrefeltro, książę na Urbino 4. Słynny [[Zawisza Czarny]] z Grabowa swą słynną, na czarno szmelcowaną [[zbroja|zbroję]], wkładał tylko na turnieje. Rycerz tej sławy nie mógł sobie pozwolić, by na [[turniej]]u pokazać się w blachach klepanych po jakimś uderzeniu cepem czy toporem.
 
Tak więc zbroja turniejowa nie różniła się zasadniczo od bojowej, inna była natomiast [[kopia]], którą – zamiast typowego ostrza – wieńczył stalowy trójnik, który gwarantował, że pancerz nie zostanie przebity, a trafiony najwyżej (o co chodziło) wyleci z siodła.