Wikipedia

Dioda półprzewodnikowa: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m Wycofano edycje użytkownika 83.8.182.250 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Jdx.
Szyk zdania, zmiana oznaczeń i korekta wartości stałej
Linia 3:
Jest elementem dwukońcówkowym, przy czym końcówka dołączona do obszaru ''n'' nazywa się [[katoda|katodą]], a do obszaru ''p'' – [[anoda|anodą]]. Element ten charakteryzuje się jednokierunkowym przepływem [[prąd elektryczny|prądu]] – od anody do katody, w drugą stronę prąd nie płynie (zawór elektryczny).
 
Diody te są elementami nieliniowymi. Nieliniowość diod półprzewodnikowych polega na tym, że przy stałej temperaturze złącza występujące na nich napięcie wzrasta proporcjonalnie do [[logarytm naturalny|logarytmu naturalnego]]u płynącego przez nie prądu wg przybliżonego (nie jest uwzględniony prąd nasycenia złącza) wzoru: U= A*U<sub>T</sub>·ln(I). w stałejW temperaturze złącza20&nbsp;°C stała U<sub>T</sub> ma wartość 25,6&nbsp;mV. Wynika z tego, że każdy (np. dziesięciokrotny) wzrost prądu powoduje przyrost napięcia o stałą wartość. W przypadku diod krzemowych jest to około 60 mV w 20 °C. Analogicznie, dwukrotny przyrost prądu powoduje zwiększenie napięcia o około 20 mV. Przedstawienie charakterystyki diody w liniowej funkcji prądu prowadzi do często spotykanego, acz niefortunnie w przypadku diody półprzewodnikowej stosowanego, pojęcia tzw. napięcia progowego (VdV<sub>d</sub>). Wynika ono tylko z właściwości funkcji logarytmicznej przedstawianej liniowo. Różnicę obrazują zamieszczone obok charakterystyki napięciowo-prądowe: liniowa i logarytmiczna.
 
Podstawową cechą diod półprzewodnikowych jest umożliwianie przepływu prądu tylko w jedną stronę, jednak gama ich zastosowań jest o wiele szersza, w związku z tym rozróżnia się następujące rodzaje diod:
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Dioda_półprzewodnikowa”