Bitwa nad Uji (1180): Różnice pomiędzy wersjami

Minamotowie po porażce tzw. rebelii Heiji uciekli na wschód kraju, gdzie ukrywali się przez dwie dekady. Na wiosnę 1180 r. [[Minamoto Yorimasa]] wszczął bunt w klasztorze Miidera, czym rozpętał wojnę Genpei. Razem z mnichami-wojownikami, swoimi synami, kilkoma samurajami i niedoświadczonymi rekrutami ruszył na połudne. Tairowie wysłali za nimi w pościg wielką armię.<ref>R.G. Grant, ''1001 bitew'', s.149 .</ref>.

 

Yorimasa zatrzymał się na moście na rzece Uji, gdyż tam postanowił stawić im opór. Zanim pojawili się Tairowie, Yorimasa przygotował się do bitwy: zerwał znaczną część mostu, oraz rozstawił łuczników. Gdy pojawili się Tairowie, doszło do walki na moście. Walczono mieczami i naginatami, łucznicy obu stron strzelali przez rzekę. taka sytuacja trwała do ok. południa, kiedy to kawaleria Tairów znalazła bród na rzece i sforsowała go. Następnie uderzyła na tył Minamotów rozbijając większość armii. [[Minamoto Yorimasa]] z pozostałymi ludżmi wycofał się do pobliskiego klasztoru Byōdō-in, gdzie jego synowie odpierali jeszcze przez dwie godziny. Yorimasa, uznając swoją porażkę napisał wiersz pożegnalny na swoim wachlarzu, a następnie popełnił pierwsze w historii [[seppuku]]. Po jego śmierci pozostali walczący poddali się lub zginęli.