Monaster Świętej Trójcy i św. Tryfona w Pieczendze: Różnice pomiędzy wersjami

'''Monaster św. Tryfona w Pieczendze''' ([[język rosyjski|ros.]] ''Печенгский монастырь'', [[język fiński|fin.]] ''Petsamon luostari'') – męski [[klasztor]] [[Prawosławie|prawosławny]] położony na [[Półwysep Kolski|Półwyspie Kolskim]] u ujścia rzeki Pieczenga do [[Morze Barentsa|Morza Barentsa]], 135 km na zachód od [[Murmańsk]]a, w pobliżu osiedla [[Pieczenga]] koło granicy z [[Norwegia|Norwegią]]. Monaster znajduje się w [[Eparchia murmańska|eparchii murmańskiej]] [[Rosyjski Kościół Prawosławny|Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego]].

 

Prawosławny klasztor został założony w 1532 przez [[Tryfon Pieczenski|św. Tryfona]], mnicha z [[Nowogród Wielki|Nowogrodu]], który chciał nawracać pogańskich [[Lapończycy|Lapończyków]]. Wzniósł [[Cerkiew (budynek)|cerkiew]] Św. Trójcy i zorganizował przy niej [[monaster]], który był uznawany za najbardziej na północ położony klasztor na świecie. W 1572 klasztor liczył już 50 mnichów. W 1583 klasztor został najechany i spalony przez Szwedów, którzy zamordowali 51 mnichów i wielu świeckich. W 1591 car moskiewski [[Fiodor I]] nakazał odbudować klasztor, jednak ten spłonął w 1619. Nowy klasztor został przeniesiony do osady, jednak zaprzestał działalności i został przez Święty Synod rozwiązany w 1764. <br />

W 1886, gdy wzmogła się rosyjska kolonizacja, klasztor odbudowano w pierwotnym miejscu. Wkrótce składał się z dwóch części: Górnego Klasztoru z grobem Tryfona i męczenników zabitych przez Szwedów oraz Dolnego Klasztoru z widokiem na zatokę.<br />