Hiperprzestrzeń (fantastyka naukowa): Różnice pomiędzy wersjami

Wyobraź sobie kartkę papieru. Znajduje się na niej ruchomy obiekt, poruszający się ze stałą prędkością od punktu A do punku B. Oba punkty znajdują się na przeciwległych krańcach kartki. Przemieszczenie się z jednego punktu do drugiego zajmuje obiektowi 5 minut. Co zrobić, żeby obiekt znalazł się w punkcie B szybciej? Trzeba zgiąć kartkę i zetknąć ze sobą czystą stroną, tak, by oba punkty przylegały do siebie. Potem przedziurawić ją tak, by obiekt mógł przejść przez dziurę z punktu A wprost do punktu B. Obiekt dalej będzie poruszał się ze stałą prędkością, ale przebycie drogi między punktami zajmie mu dużo mniej czasu.

 

W świecie [[Gwiezdne wojny|Gwiezdnych wojen]], nadprzestrzeń w pewnym sensie odwzorowuje przestrzeń standardową i korzystanie w niej nie odbywa się na zasadzie korzystania z "pozawymiarowego tunelu" - a osiągane tam prędkości mogą być większe od prędkości światła ze względu na różnice we właściwościach fizycznych hiperprzestrzeni i przestrzeni zwykłej.

 

Fakt istnienia wspomnianych zabezpieczeń bywa czasem wykorzystywany przeciwko jednostkom podróżującym lub próbującym umknąć w nadprzestrzeń - istnieje broń zwana "emiterami pola grawitacyjnego", która okłamuje czujniki statków symulując istnienie (nie wytwarzając) [[grawitacja|pola grawitacyjnego]].

 

W literaturze science-fiction często mamy do czynienia z tzw. "napędem nadprzestrzennym" lub "hipernapędem". Jest to napęd wykorzystujący dane właściwości czasoprzestrzeni. Najczęściej dzięki niemu statek kosmiczny przyspiesza tak, że wszystkie kolory "za oknem" rozmazują się i statek zaczyna pędzić przez kosmos. Dobrym przykładem właśnie takiego naukowego podchodzenia do nadprzestrzeni jest cykl ''[[Cykl Fundacja|Fundacja]]'' [[Isaac Asimov|I. Asimova]]. Wg owego cyklu trzeba najpierw dokonać dokładnych obliczeń, trwających nawet kilkanaście dni, w których uwzględnia się głównie siły grawitacyjne obiektów na drodze, a potem następuje skok i w ułamku sekundy statek przenosi się we wskazane miejsce. W świecie Gwiezdnych wojen trwa to znacznie krócej, a trasa podróży wyliczana jest za pomocą komputera astronawigacyjnego. Innym dziełem literackim, gdzie pojawia się motyw hiperprzestrzeni jest nowela Philip K. Dick'a zatytułowana "Paszcza Wieloryba".

 

Fizyk i matematyk [[Albert Einstein]] w swoich teoriach dowiódł, że przyśpieszenie do prędkości większych niż prędkość światła jest niemożliwe. Teoria ta jest uznawana przez większość autorytetów w dziedzinie fizyki. Wprowadzanie nadprzestrzenii w utworach fabularnych ma zwykle na celu ominięcie tego ograniczenia, by umożliwić bohaterom szybkie podróże międzygwiezdne.

 

* [[Prędkość warp]],

* [[Teleportacja]].