'''Większość zwykła''' – większość osiągnięta, gdy podczas [[głosowanie|głosowania]] więcej osób biorących udział w [[głosowanie|głosowaniu]] opowiada się za wnioskiem niż przeciw. Głosy wstrzymujące nie są wliczane do wyniku. W [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejmie RP]] większość głosowań nad [[ustawa]]mi odbywa się w trybie większości zwykłej. Minimalną liczbą głosów potrzebną do osiągnięcia większości zwykłej jest 1 głos.
Jak czytamy w art. 120 Konstytucji, co do zasady Sejm uchwala ustawy zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów (460 ustawowa liczba posłów230). Większość tę należy odróżnić od "większości ustawowej liczby posłów" – jak np. w art. 158 Konstytucji RP, która w tym przypadku wynosić będzie min. 231.
Większość zwykła stosowana jest również przy wyrażeniugłosowaniach zgonynad [[ratyfikacja|ratyfikacjami]] naumów ratyfikacjęmiędzynarodowych. umowyZgodnie w trybie przewidzianym wz art. 89 Konstytucji RP, któryratyfikacje przewidujeumów koniecznośćmiędzynarodowych wyrażeniaprzeprowadza zgodygłosując nanad ratyfikacjęodpowiednią umowyustawą, międzynarodoweja wte formiesą ustawy - która jest podejmowanapodejmowane większością zwykła zgodnie z art. 120 konstytucji RP (kworum w takim przypadku wynosi 230 posłów).
Większość zwykła jest stosowana w [[postępowanie sądowe|postępowaniach sądowych]] podczas [[głosowanie|głosowań]] nad treścią [[orzeczenie sądowe|orzeczeń]].
