'''Eriba-Marduk''' ([[język akadyjski|akad]]. ''Erība-Marduk'', tłum. "Bóg„Bóg [[Marduk]] dał mi zastępcę"zastępcę”<ref>hasło ''râbu'', ''The Assyrian Dictionary'', tom 14 (R), The Oriental Institute, Chicago 1999, s. 54.</ref>) – król [[Babilonia|Babilonii]], wywodzący się z plemienia [[Bit-Jakini]], które zamieszkiwało południową część kraju znaną pod nazwą [[Kraj Nadmorski (Mezopotamia)|Kraju Nadmorskiego]]; panował ok. 770 r. p.n.e. Był wybitnym przywódcą plemiennym, któremu udało się - wykorzystując słabość [[Asyria|Asyrii]] po śmierci [[Adad-nirari III]] - przejąć kontrolę nad Babilonią i ogłosić się prawowitym królem [[Babilon]]u. Już jako władcy udało mu się powstrzymać najazdy plemion nomadów i przywrócić spokój i porządek w kraju. Wielu późniejszych królów babilońskich, m.in. [[Marduk-apla-iddina II]], wywodziło swą linię genealogiczną właśnie od niego.
