Narzym: Różnice pomiędzy wersjami

Teren wsi zamieszkany był pierwotnie przez pruskie [[plemię]] Sasinów. Od [[1260]] r. ziemia ta należała do [[zakon krzyżacki|zakonu krzyżackiego]]. Przywilej lokacyjny pochodzi z [[1384]] r., kiedy to [[wielki mistrz]] nadał [[Rycerstwo|rycerzowi]] Mieczysławowi (Menczelinus, Menzel) von Wildenau i jego braciom (Hankowi, Guntrowi i Janowi) w [[1371]] roku 40 włók , a w [[1384]] roku jeszcze 60 włók ziemi, między Kisinami a granicą mazowiecką. Mieczysławowi przypadło z tego 40, pozostałym braciom po 20 włók. Każdy z nich był zobowiązany do wystawienia na swój koszt jednej służby rycerskiej. Pierwotna nazwa wsi to Menztzelsdorf i pochodzi ona od imienia jej właściciela Mieczysława . Dzisiejsza nazwa Narzym pojawiła się w [[XV wiek|XV]] wieku i używana była powszechnie w księgach czynszowych. Nazwa ta jest, prawdopodobnie, tworem znacznie wcześniejszym, gdyż już podczas procesu w sporze granicznym między Zakonem, a królem Polski w Budzie używana jest przy opisach konfliktów granicznych (1410-1413). Według legendy jej geneza wywodzi się od narzynania znaków na drzewach, co znajduje potwierdzenie w badaniach prowadzonych nad tutejszym pograniczem przez prof. Elżbietę Kowalczyk-Heyman. Krzyżacy przy wytyczaniu granicy, tam gdzie brak było naturalnej linii limitacyjnej (np. rzeki), stosowali inne znaki, a w tym nacięcia na pniach drzew w terenach zalesionych. W związku z tym można z tego wyprowadzić wniosek, że Menzel von Wildenau, który był specjalistą od wytyczania granic zastosował takie nacięcia na drzewach (prawdopodobnie krzyże) wzdłuż swojej południowej granicy, która była jednocześnie granicą państwa zakonnego z Mazowszem. Ponieważ cały ówczesny teren wokół siedziby Mieczysława był zalesiony narznięcia na pniach drzew znajdowały się wokół jego dóbr. Tak oznakowaną siedzibę Menzla poczęto nazywać "Narzynem". Do dziś ludność zamieszkująca w miejscowościach leżących na południe od Narzymia określa tą wieś jako "Narzyn". Właściciele wsi wznieśli nad strumieniem przepływającym przez Narzym najpierw wieżę obronną ([[stołp]]), zastąpioną potem niewielkim czworobocznym zameczkiem w końcu [[XV wiek|XV]] wieku. Obok znajdował się późniejszy dworek właścicieli majątku.