Grzegorz (Zakalak): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne, poprawa linków |
poprawa linków |
||
Linia 59:
Po wkroczeniu Armii Czerwonej do Stanisławowa i rozpoczęciu prześladowań duchowieństwa greckokatolickiego ks. Zakalak został członkiem grupy inicjatywnej na rzecz przyłączenia parafii greckokatolickich do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Brał aktywny udział w [[Pseudosobór lwowski|pseudosoborze lwowskim]] w 1946, zaś rok później otrzymał godność [[protoprezbiter]]a. Od 1949 był sekretarzem zarządu prawosławnej [[eparchia iwano-frankiwska (Patriarchat Moskiewski)|eparchii stanisławowskiej]]. W 1954 został nagrodzony prawem noszenia mitry. 11 września 1956 otrzymał nominację biskupią. W związku z tym 17 września 1956 złożył wieczyste śluby mnisze w [[Ławra Poczajowska|Ławrze Poczajowskiej]], zaś 21 września otrzymał godność [[archimandryta|archimandryty]].
27 września 1956 w soborze Zaśnięcia Matki Bożej w Odessie miała miejsce jego [[chirotonia]] na biskupa drohobyckiego i samborskiego, w której jako konsekratorzy wzięli udział patriarcha moskiewski i całej Rusi [[Aleksy I (patriarcha Moskwy)|Aleksy I]], arcybiskupi [[eparchia odeska|chersoński i odeski]] [[Borys (Wik)|Borys]], [[eparchia iwano-frankiwska (Patriarchat Moskiewski)|stanisławowski i kołomyjski]] [[Antoni (Pelwecki)|Antoni]], [[eparchia lwowska (Patriarchat Moskiewski)|lwowski i tarnopolski]] [[Palladiusz (Kaminski)|Palladiusz]], kiszyniowski i mołdawski [[Nektariusz (Grigorjew)|Nektariusz]] oraz biskup noworosyjski [[Sergiusz (Kostin)|Sergiusz]]. W 1959 przeniesiony na katedrę [[eparchia
== Bibliografia ==
| |||