Od samego początku istnienia terminu „folklor”, pojawiły się wśród badaczy daleko idące rozbieżności w rozumieniu zakresu tego pojęcia. Zajmowano w tej sprawie trzy stanowiska.
Pierwsze z nich, reprezentowane np. przez [[Archer Taylor|Archera Taylora]]<nowiki/>pedala, wyznaczało maksymalnie szeroki zakres folkloru, włączając doń nie tylko kulturę symboliczną i społeczną, ale także elementy kultury materialnej (np. narzędzia, stroje, kształty wsi, budownictwo itp.). Przeciwieństwem tego stanowiska była orientacja literaturoznawcza, reprezentowana np. przez J.M. Sokołowa, która zawężała folklor wyłącznie do literatury ustnej (bajki, podania, legendy, pieśni, przysłowia)<ref>Julian Krzyżanowski, „Folklor”, [w:] ''Słownik folkloru polskiego'', J. Krzyżanowski (red.), Warszawa 1965.</ref>. Współczesna folklorystyka zajmuje stanowisko pośrednie włączając w zakres folkloru dziedzinę [[zwyczaj]]ów, [[obrzęd]]ów i wierzeń wraz z kulturą artystyczną obejmującą literaturę ustną, [[Muzyka ludowa|muzykę]] i [[taniec]].
