Rudolf Świerczyński: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
uzupełnienie źródła, drobne merytoryczne
Linia 6:
|opis grafiki =
|podpis =
|data urodzenia = [[23 kwietnia]] [[18831887]]
|miejsce urodzenia = [[Rudnik]]
|imię przy narodzeniu =
Linia 20:
|www =
}}
[[Plik:Warsaw Bank Gospodarstwa Krajowego.jpg|thumb|240px|Bank Gospodarstwa Krajowego, [[1935]]]]
'''Rudolf Świerczyński''' (ur. [[23 kwietnia]] [[18831887]] w Rudniku koło [[Łowicz]]a – obecnie część wsi [[Piaski Rudnickie]], zm. [[14 maja]] [[1943]] w [[Warszawa|Warszawie]]), polski architekt okresu międzywojennego.
 
== Życiorys ==
Po ukończeniu w r. 1903 nauki w średniej szkole realnej w Warszawie, Świerczyński rozpoczął studia w rosyjskiej[[Historia PolitechnicePolitechniki Warszawskiej|Instytucie Politechnicznym]] w Warszawie, od roku 1904 także na warszawskiej [[Szkoła Sztuk Pięknych w Warszawie|Szkole Sztuk Pięknych]]. Od r. 1905 studiował na Wydziale Budowlanym politechnikiPolitechniki w [[Darmstadt|Darmstadcie]], potem na Politechnice w [[Drezno|Dreźnie]]. W roku 1910 ukończył studia uzyskując dyplom inzynierainżyniera architekta. Praktykował przez rok w pracowni Fritza Schumachera w [[Hamburg]]u. Następnie przeniósł się do [[Kraków|Krakowa]], gdzie zatrudnił się w pracowni Józefa Gałęzowskiego. Jeden ze współtwórców Wydziału Architektury [[Politechnika Warszawska|Politechniki Warszawskiej]] w [[1915]], od roku [[1919]] profesor, w latach [[1931]]-[[1933]] dziekan tego wydziału.
 
Od 1912 pracował w Warszawie. W 1915 był jednym ze współtwórców [[Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej|Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej]], którego był profesorem, w latach 1931–1934 dziekanem<ref>{{cytuj książkę | tytuł = Encyklopedia Warszawy | wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN | miejsce = Warszawa | data = 1994 | strony = 859 | isbn = 83-01-08836-2}}</ref>.
 
Na początku swojej działalności projektował główne dwory i pałace (np. pałac w [[Falbórz|Falborzu]] koło [[Włocławek|Włocławka]]), w latach 20. zainteresował się ideą miasta-ogrodu, co jest widoczne w zrealizowanych projektach na [[Żoliborz]]u w [[Warszawa|Warszawie]] ([[1921]]-[[1925]]).
 
Punkt zwrotny w karierze Świerczyńskiego stanowi projekt siedziby [[Bank Gospodarstwa Krajowego w Warszawie (budynek)|gmachu Banku Gospodarstwa Krajowego w Warszawie]] ([[1927]]) i późniejsze gmachy użyteczności publicznej jego projektu, gdzie od rozwiązań nawiązujących do klasycyzującej tradycji architektury polskiej przeszedł do form modernistycznych.
 
W roku [[1937]] otrzymał Grand Prix na Wystawie Światowej w [[Paryż]]u za całokształt twórczości.
Był członkiem grupy twórczej "[[Praesens]]", Towarzystwa Urbanistów Polskich i Stowarzyszenia Architektów Polskich. W [[1938]] został odznaczony Złotym [[Wawrzyn Akademicki|Wawrzynem Akademickim]] [[Polska Akademia Literatury|Polskiej Akademii Literatury]] ''za wybitne zasługi dla polskiej sztuki w ogóle''<ref>Rocznik Polskiej Akademii Literatury 1937-1938, [[Warszawa]] [[1939]], s. 181.</ref>.
 
Zmarł w wyniku obrażeń odniesionych podczas radzieckiego nalotu bombowego na Warszawę{{fakt}}.
 
== Ważniejsze dzieła ==
* kolonia oficerska w Warszawie na Żoliborzu ([[1921]]–[[1925]]1921–1925)
* [[Bank Gospodarstwa Krajowego w Warszawie]] ([[1928]]–[[1931budynek)|Gmach Banku Gospodarstwa Krajowego w Warszawie]] (1928–1931)
* Kierownictwo Marynarki Wojennej – ul. Żwirki i Wigury 105 w Warszawie
* Główny Urząd Patentowy przy ul. Topolowej (Al. Niepodległości) w Warszawie ([[1928]]–[[-1929]])
* [[Gmach Ministerstwa Komunikacji]] przy ul. Chałubińskiego w Warszawie [[1929]]–[[1931]]1929–1931
* Ministerstwo Spraw Zagranicznych - Al. Szucha