Taśma nabojowa: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m int.
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Robot wspomógł poprawę ujednoznacznienia Nabój 7,62 x 51 mm NATO – zmieniono link(i) do Nabój 7,62 × 51 mm NATO
Linia 14:
Najstarszym typem taśmy nabojowej jest taśma parciana. Po raz pierwszy została ona zastosowana w [[karabin maszynowy Maxim|karabinach maszynowych Maxima]]. Później pojawiły się taśmy sztywne z ogniwkami otwartymi skonstruowane we francuskich zakładach zbrojeniowych Hotchkissa (najbardziej znanym wzorem broni zasilanym tego rodzaju taśma jest [[ciężki karabin maszynowy|ckm]] [[karabin maszynowy Hotchkiss Mle 14|Hotchkiss Mle 14]]).
 
W okresie międzywojennym pojawiły się pierwsze ciągłe taśmy metalowe, najczęściej zamienne z wcześniej stosowanymi taśmami parcianymi. Już po II wojnie światowej w Stanach Zjednoczonych i Europie powstał szereg wzorów taśm metalowych, wśród nich standardowe taśmy nabojowe [[NATO]]: M13 (dla amunicji [[nabójNabój 7,62 x× 51 mm NATO|7,62 mm NATO]]) i M27 (dla amunicji [[nabój 5,56 x 45 mm|5,56 mm NATO]]).
 
W [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] i krajach [[Układ Warszawski|Układu Warszawskiego]] standardem została ciągła taśma z ogniwkami zamkniętymi, skonstruowana dla karabinu maszynowego [[karabin maszynowy DS-39|DS-39]], używaną później także do zasilania ckm-u [[karabin maszynowy SG-43|SG-43]], czy używanego do dziś ukm-u [[karabin maszynowy PK/PKS|PK/PKS]].