Bari: Różnice pomiędzy wersjami

W wiekach XI-XIII miasto było punktem zbornym rycerzy chrześcijańskich biorących udział w [[Wyprawy krzyżowe|wyprawach krzyżowych]] i w tym czasie przekształciło się w zamożną republiką czerpiącą swe bogactwa z handlu morskiego. W XIII w. cesarz i król Sycylii [[Fryderyk II Hohenstauf|Fryderyk II]] rozbudował system obronny miasta, m.in. normandzki zamek i bastion portowy. Następnie miasto było stolicą samodzielnego księstwa Bari należącego do rodu [[Sforza|Sforzów]], z którego pochodziła żona [[Zygmunt I Stary|Zygmunta I Starego]], królowa Bona.

W 1558 przeszło pod panowanie [[Królestwo Neapolu|królestwa Neapolu]], po czym podupadło, bynatomiast znówponownie rozkwitnąćrozkwitło w wieku XVIII. W okresie panowania francuskiego (lata 1796-1814) marszałek Francji [[Joachim Murat]] mianowany w 1808 przez [[Napoleon Bonaparte|Napoleona]] I królem [[Sycylia|Sycylii]] rozbudował Bari w głąb lądu – budynki i pałace nowej dzielnicy zwane są ''Borgo Muratiano''. Od 1860 Barimiasto weszło w skład [[Zjednoczone Królestwo Włoch|Królestwa Włoskiego]].

* [[Sztuka romańska|Romańska]] [[bazylika św. Mikołaja w Bari|bazylika św. Mikołaja]] (''San Nicola''), którego budowę rozpoczęto dwa lata po przywiezieniu przez [[Normanowie|Normanów]] w 1087<ref>{{cytuj książkę |nazwisko= Praca zbiorowa|imię= |autor link= |inni= red. Rolf Toman|tytuł= Sztuka Romańska|wydanie= |wydawca= Tandem Verlag GmBH|miejsce= |rok= 2008|isbn= 978-83-7512-972-4|strony= 106}}</ref> roku relikwii św. Mikołaja. Jest to potężną budowlą romańską o charakterystycznej surowej formie z tronem biskupa Eliasza (XI wiek) i XII-wiecznym [[Cyborium (architektura)|cyborium]]. W [[bazylika|bazylice]] złożono [[relikwie]] [[Mikołaj z Miry|Św. Mikołaja]] przywiezione z [[TurcjaAzja Mniejsza|TurcjiAzji Mniejszej]] do Bari; w X wieku św. Mikołaj otoczony był ogromnym kultem, zyskał miano świętego patrona miasta. O kulcie patrona świątyni przypominają znajdujące się w środku dzieła sztuki. Obecnie [[kustosz]]ami bazyliki są [[dominikanie]]. W 1984 w bazylice modlił się Jan Paweł II.<br />Z bazyliką św. Mikołaja spleciony jest ważny fragment dziejów Polski. W kościele tym znajduje się nagrobek z 1593 królowej Polski [[Bona Sforza|Bony]], pochodzącej z panującej w [[Mediolan]]ie dynastii [[Sforza|Sforzów]] – żony [[Zygmunt I Stary|Zygmunta Starego]] i matki [[Zygmunt II August|Zygmunta Augusta]]. [[Mauzoleum]] ufundowane przez jej córkę, królową [[Anna Jagiellonka (1523-1596)|Annę Jagiellonkę]], umieszczono za ołtarzem głównym świątyni. Sarkofag zdobi rzeźba przedstawiająca klęczącą Bonę w schyłkowych latach jej życia. Obok polskiej królowej stoją patroni Polski i Bari – [[Stanisław ze Szczepanowa|św. Stanisław]] i św. Mikołaj. Pod koniec XVI w. ponad grobowcem wmurowano płaskorzeźbę wyobrażającą Zmartwychwstanie Pana Jezusa oraz pokryto mury freskami przedstawiającymi postacie polskich świętych i królów. Znalazły się tu wizerunki [[Święty Kazimierz|św. Kazimierza Królewicza]], [[Jadwiga Śląska|św. Jadwigi Śląskiej]], [[Stanisław Kostka|św. Stanisława Kostki]] i św. Ludwika Gonzagi, a także [[Anna Jagiellonka (1523-1596)|Anny Jagiellonki]], [[Zygmunt III Waza|Zygmunta III Wazy]], [[Jan II Kazimierz Waza|Jana Kazimierza]] i [[Ludwika Maria Gonzaga|Marii Ludwiki Gonzagi]] (żony dwóch polskich królów: [[Władysław IV Waza|Władysława IV]] i [[Jan II Kazimierz Waza|Jana Kazimierza]]). Niestety, w pierwszej połowie XX w., nie bacząc na historyczną i artystyczną wartość kompozycji, usunięto większość polskich akcentów z otoczenia [[sarkofag]]u królowej Bony. Ich barokowy charakter nie pasował do surowej romańskiej świątyni. Malowidła te uległy całkowitemu zniszczeniu.