Jan Karol Czartoryski: Różnice pomiędzy wersjami

Trzeci syn [[Mikołaj Jerzy Czartoryski|Mikołaja]] wojewody [[Wołyń|wołyńskiegowołyń]]skiego i księżniczki [[Izabela Korecka|Izabelli Koreckiej]]. Był właścicielem wielu [[starostwo|starostw]]: [[Śniatyń|śniatyńskiegośniatyń]]skiego, [[Lanckorona|lanckorońskiego]] ([[1676]]-[[1694]]), markowskiego, puńskiego, bochneńskiego i wielickiego. W roku [[1656]] został [[starosta|starostą]] [[żywiec]]kim i wtedy czynnie brał udział w powstaniu przeciwko Szwedom. Już wtedy był żonaty z [[Anna Zebrzydowska|Anną Zebrzydowską]], starszą córką Michała [[miecznik (urząd)|miecznika koronnego]]. [[24 stycznia]] [[1668]] został obrany [[Marszałkowie Sejmu Rzeczypospolitej|marszałkiem sejmu]], chociaż król był za łużyckim [[podkomorzy]]m drohickim, i był nim do [[7 marca]] [[1668]].

W marcu umarła mu żona. W maju ożenił siesię po raz drugi z wdową po [[Wincenty Korwin Gosiewski|hetmanie Gosiewskim]], [[Magdalena Konopacka|Magdaleną Konopacką]], [[kasztelan]]ką [[elbląg|elbląską]]. Z pierwszą żoną miał córkę Teklę oraz trzech synów [[Mikołaj Kazimierz Czartoryski|Kazimierz Mikołaj]], Samuel i Michał. Z drugą miał Helenę Konstancję Deodatę i synów Antoniego i [[Józef Czartoryski (zm. 1750)|Józefa]].