Innokientij Astrachancew: Różnice pomiędzy wersjami

'''Innokientij PiotrowiczPietrowicz Astrachancew''', [[język rosyjski|ros.]] Иннокентий Петрович Астраханцев (ur. 8 października [[1871]] r., zm. 30 czerwca [[1961]] r. w [[Encarnación]]) – rosyjski wojskowy ([[pułkownik]]), działacz emigracyjny, [[Teozofia|teozof]].

W [[1891]] r. ukończył syberyjski korpus kadetów, zaś w [[1893]] r. 2 konstantynowską szkołę wojskową. W stopniu podporucznika służył w 165 Kowelskim Pułku Piechoty. W [[1899]] r. jako porucznik przeszedł do 193 Kowelskiego Pułku Piechoty. W tym samym roku zwolniono go do rezerwy. Po wybuchu [[wojna rosyjsko-japońska|wojny rosyjsko-japońskiej 1904-1905]] został zmobilizowany do 12 Syberyjskiego Barnaulskiego Pułku Piechoty. Awansował na sztabskapitana. Był ranny. Po wyleczeniu przeszedł do policji w [[Sankt Petersburg|Sankt Petersburgu]]u. Od [[1907]] r. w stopniu sztabsrotmistrza służył w Samodzielnym Korpusie Żandarmów. Objął obowiązki adiutanta permskiego gubernialnego zarządu żandarmerii. Następnie pełnił obowiązki adiutanta permskiego policyjnego zarządu kolejowego żanfarmerii, a potem adiutanta grodzieńskiego gubernialnego zarządu żanfarmerii. Od [[1908]] r. w stopniu rotmistrza był zastępcą kierownika tyfliskiego gubernialnego zarządu żandarmerii. W [[1909]] r. został zastępcą kierownika kowieńskiego gubernialnego zarządu żandarmerii. Następnie przeniesiono go do wileńskiego gubernialnego zarządu żandarmerii. W [[1911]] r. został odkomenderowany do średnioazjatyckiego policyjnego zarządu kolejowego żandarmerii. Podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]] służył w piotrogrodzkim gubernialnym zarządzie żandarmerii. W [[1918]] r. wstąpił do nowo formowanych wojsk [[Biała Armia|Białych]] gen. [[Anton Denikin|Antona I. Denikina]]. Służył w kontrwywiadzie. Doszedł do stopnia pułkownika. W listopadzie [[1920]] r. wraz z pozostałymi wojskowymi został ewakuowany z [[Krym|Krymu]]u do [[Gallipoli]]. Na emigracji zamieszkał w [[Polska|Polsce]]. Mieszkał w [[Baranowicze|Baranowiczach]], zaś od [[1928]] r. w [[Warszawa|Warszawie]]. Od [[1922]] r. działał aktywnie w Polskim Towarzystwie Teozoficznym. W II poł.połowie lat 30. zaangażował się w działalność [[Narodowy Związek Pracujących|Narodowego Związku Pracujących]] (NTS). W [[1944]] r. ewakuował się do [[III Rzesza|III Rzeszy]]. Po zakończeniu wojny wyemigrował do [[Paragwaj|Paragwaju]]u, gdzie wstąpił do armii. W [[1949]] r. został zastępcą przewodniczącego „Związku Rosyjskiego” w [[Asunción]].

== Linki zewnętrzne ==

[http://www.theosophy.ru/polska.htm Wspomnienia Innokientija P. Astrachancewa dotyczące działalności w Polskim Towarzystwie Teozoficznym w okresie międzywojennym (jęz. rosyjski)]

== Bibliografia ==

[[Kategoria{{DEFAULTSORT:Wojskowi Imperium Rosyjskiego|Astrachancew, Innokientij]]}}

[[Kategoria:BialiWojskowi (wojnaImperium domowa w Rosji)|Astrachancew, InnokientijRosyjskiego]]

[[Kategoria:RosyjscyBiali emigranci(wojna domowa w II Rzeczypospolitej|Astrachancew, InnokientijRosji)]]

[[Kategoria:BialiRosyjscy emigranci rosyjscy|Astrachancew,w InnokientijII Rzeczypospolitej]]

[[Kategoria:Teozofowie|Astrachancew,Biali Innokientijemigranci rosyjscy]]

[[Kategoria:NTS|Astrachancew, InnokientijTeozofowie]]