Nikołaj Poppe: Różnice pomiędzy wersjami

O [[1899]] r. przebywał w [[Rosja|Rosji]]. W [[1921]] r. ukończył wydział mongolski nauk społecznych na uniwersytecie w [[Sankt Petersburg|Piotrogradzie]]. Jeszcze w czasie studiów zaczął nauczać w instytucie żywych języków wschodnich. Następnie pracował jako laborant w instytucie geografii. Od [[1923]] r. wykładał na uniwersytecie w Leningradzie, a także uczył w 2 miejscowych szkołach i muzeum azjatyckim, przekształconym w instytut wschodoznastwa Akademii Nauk ZSRR. W latach [[1926]]-[[1932]] brał udział w kilku ekspedycjach naukowych w [[Buriacja|Buriacji]] i Chinach, zbierając materiał naukowy do badań lingwistycznych i etnograficznych. W [[1928]] r. otrzymał tytuł profesora. Od [[1931]] r. stał na czele oddziału badań mongolskich instytutu wschodoznastwa Akademii Nauk ZSRR. W [[1933]] r. został członkiem Akademii Nauk ZSRR. Po wybuchu [[wojna zimowa|wojny z Finlandią]] jesienią [[1939]] r., został zmobilizowany do [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]]. Po zakończeniu konfliktu zbrojnego wiosną [[1940]] r., odszedł do rezerwy. Zamieszkał w [[Ułan Ude]], wchodząc w skład rady naukowej państwowego instytutu języka, literatury i historii. Po ataku wojsk niemieckich na ZSRR 22 czerwca [[1941]] r., został ewakuowany do [[Elista|Elisty]], gdzie nauczał języka rosyjskiego i kałmuckiego w instytucie kałmuckim. Pod koniec lipca [[1942]] r. przybył do [[Karaczajewsk|Karaczajewska]]. Po zajęciu Miasta przez Niemców podjął kolaborację z okupantami. W [[1943]] r. wyjechał do [[III Rzesza|III Rzeszy]], gdzie pracował w [[Wannsee Instytut|Wannsee Badań Naukowych nad Związkiem Radzieckim|Instytucie Wannsee]]. Następnie zaczął nauczać języki mongolski i turecki na uniwersytecie w [[Berlin|Berlinie]]. Od stycznia [[1944]] r. pracował w instytucie Azji Wschodniej. Po zakończeniu wojny przez kilka lat ukrywał się przed Sowietami. W [[1949]] r. wyemigrował do [[USA]], gdzie został profesorem na wydziale Dalekiego Wschodu uniwersytetu stanowego w [[Waszyngton|Waszyngtonie]]. W [[1968]] r. zaczął wykładać na uniwersytecie w [[Bonn]]. Był też zagranicznym członkiem Fińskiej Akademii Nauk. Napisał wiele artykułów, recenzji i prac naukowych dotyczących lingwistyki i etnografii ludów wschodnich.