Traktaty rzymskie: Różnice pomiędzy wersjami

 

== Tło historyczne ==

 

Kraje Beneluksu oraz Niemcy były również entuzjastycznie nastawione do stworzenia [[wspólny rynek|wspólnego rynku]], jednak spotkało się to ze sprzeciwem Francji, która wyznawała politykę [[protekcjonizm]]u. Sam Jean Monnet uważał, że będzie to zbyt duże i trudne zadanie. Ostatecznie, aby zaspokoić interesy wszystkich państw członkowskich, Monnet zaproponował powołanie do życia dwóch odrębnych wspólnot. W wyniku [[konferencja mesyńska|konferencji w Mesynie]] w 1955, [[Paul-Henri Spaak]] został powołany na przewodniczącego komisji przygotowawczej (komitet Spaaka), odpowiedzialnej za przygotowanie raportu na temat stworzenia europejskiego wspólnego rynku.

[[Raport Spaaka]] stanowił podstawę do dalszego rozwoju i został przyjęty na konferencji w Wenecji (29 i 30 maja 1956 r.), gdzie podjęto decyzję o zorganizowaniu konferencji międzyrządowej. Raport stał się kamieniem węgielnym Konferencji Międzyrządowej w sprawie Wspólnego Rynku i Euratomu w Val Duchesse w 1956 roku. Rezultatem konferencji było to, że nowe EWG i Euratom będą dzielić Wspólne Zgromadzenie z EWWiS, tak samo jak w przypadku [[Trybunał Sprawiedliwości|Trybunału Sprawiedliwości]]. Jednak nie będą korzystały wspólnie z Wysokiej Władzy EWWiS. Dla EWG utworzono oddzielną Komisję, niezależne kolegium przedstawicieli rządów państw członkowskich, z wyłącznym prawem inicjatywy ustawodawczej. Francja była przeciwna większej liczbie uprawnień ponadnarodowych, a więc nowe instytucje uzyskały tylko podstawowe uprawnienia, a ważne decyzje musiały być zatwierdzane przez Radę większością głosów.

 

 

== Treść ==