165 263
edycje
naprawa
(kat.) |
(naprawa) |
||
|
|konflikt = [[III wyprawa krzyżowa]]
|grafika = Saladin_attacks_Jaffa_crusades.jpg
|opis =
|data = [[5 sierpnia]] [[1192]]
|miejsce = [[Stara Jafa (osiedle Tel Awiwu)|Jaffa]]
|przyczyna =
|terytorium =
|strona1 =
|strona2 =
|dowódca1 = [[Ryszard I Lwie Serce]]
|dowódca2 = [[Saladyn]]
|siły1 = 49 obrońców Jaffy<br />80 rycerzy
▲ |siły2 = 7 000 lekkiej i ciężkiej jazdy.
|straty1 = nieznane
|straty2 = nieznane
'''Bitwa pod Jaffą''' – ostatnie starcie [[Ryszard I Lwie Serce|Ryszarda Lwie Serce]] z muzułmanami w trakcie [[III wyprawa krzyżowa|III wyprawy krzyżowej]].
Na początku lipca 1192 roku Ryszard Lwie Serce przerwał prowadzone działania zbrojne i wycofał się do [[Akka|Akki]], zamierzając zakończyć wojnę i wrócić do Anglii. Rozpoczęły się rokowania pokojowe ze stroną muzułmańską. [[Saladyn]] gotów był na daleko idące ustępstwa, domagał się jednak w zamian rozebrania fortyfikacji [[Aszkelon|Askalonu]]. Ponieważ Ryszard nie godził się na rezygnację z tej ważnej dla krzyżowców twierdzy, w negocjacjach nastąpił impas{{r|runciman}}.
Ryszard ustawił swoje wojska za niską [[palisada|palisadą]] z kołków namiotowych, mającą utrudnić szarżę kawalerii. Król ustawił swoich żołnierzy dwójkami osłoniętymi ogrodzeniem z tarcz i wbitych w ziemie włóczni. Pomiędzy nimi stanęli łucznicy. Muzułmanie wykonali siedem szarż, lecz żadna z nich nie przyniosła rezultatu. Następnie [[Ryszard]] rozkazał łucznikom wystrzelenie wszystkich strzał na wroga. Wtedy chrześcijanie przypuścili kontratak odrzucając przeciwnika. Saladyn przerwał bitwę i wycofał się do [[Jerozolima|Jerozolimy]].▼
Wykorzystując wycofanie się Ryszarda do Akki, w dniu 27 lipca 1192 roku wojska Saladyna wyruszyły z Jerozolimy. Jeszcze tego samego dnia dotarły do [[Stara Jafa (osiedle Tel Awiwu)|Jaffy]], rozpoczynając oblężenie. Po dwóch dniach saperzy dokonali wyłomu w murze i Saraceni wdarli się do miasta, pomimo zaciekłego oporu garnizonu zajmując je bez większych problemów. 49 obrońców schroniło się w cytadeli. Saladyn zagwarantował im bezpieczeństwo w razie poddania się, jednak z powodu trwającej na ulicach grabieży nie mogli oni na razie opuścić miasta{{r|runciman}}.
Na wieść o ataku Saladyna Ryszard wysłał w stronę Jaffy posiłki, sam zaś korzystając z pomocy floty [[genua]]ńskiej i [[piza]]ńskiej wyruszył w stronę miasta drogą morską. 31 lipca pięćdziesiąt statków Ryszarda stanęło pod Jaffą. Widząc nadchodzącą pomoc, obrońcy z cytadeli natychmiast wznowili walkę. Zaatakowani znienacka przez oddziały z cytadeli i przybyłe posiłki Saraceni rzucili się do ucieczki, opuszczając miasto. Saladyn zdołał powstrzymać chaos w swoich szeregach i przegrupować się dopiero w położonej siedem kilometrów dalej Jazurze{{r|runciman}}.
Po przybyciu Ryszarda rozpoczęto rokowania pokojowe. Saladyn zażądał, aby krzyżowcy wycofali się na linię [[Cezarea (Izrael)|Cezarei]]. Ryszard natomiast domagał się oddania mu w lenno Jaffy i Askalonu. Ponieważ Saladyn odmawiał oddania tego ostatniego miasta, negocjacje zerwano. W międzyczasie do Jaffy zaczęły zbliżać się wysłane przez Ryszarda drogą lądową oddziały. Saraceni, chcąc wykorzystać pozostały im czas, zdecydowali się wznowić działania wojenne{{r|runciman}}.
▲Rankiem 5 sierpnia 1192 r. wojska Saladyna niespodziewanie uderzyły na obóz krzyżowców. Ryszard ustawił swoje wojska za niską [[palisada|palisadą]] z kołków namiotowych, mającą utrudnić szarżę kawalerii. Król ustawił swoich żołnierzy dwójkami osłoniętymi ogrodzeniem z tarcz i wbitych w ziemie włóczni. Pomiędzy nimi stanęli łucznicy{{r|runciman}}. Muzułmanie wykonali łącznie siedem szarż, lecz żadna z nich nie
Pomimo spektakularnego zwycięstwa krzyżowcy nie zdołali wykorzystać osiągniętego sukcesu, Ryszard zapadł bowiem na febrę. W dwa dni po bitwie Saladyn przybył do Ar-Ramli i nastąpiło wznowienie negocjacji pokojowych. Po długich rokowaniach w dniu 2 września 1192 roku podpisany został w końcu traktat, który oddawał krzyżowcom wszystkie miasta nadmorskie aż do Jaffy włącznie. Chrześcijanie otrzymali prawo pielgrzymki do miejsc świętych i na zasadzie wzajemności prawo tranzytu przez ziemie muzułmańskie. Pomimo nalegań Ryszarda Saladyn nie zgodził się jednak na oddanie krzyżowcom Askalonu, który zgodnie z warunkami traktatu miał zostać zburzony{{r|runciman}}.
{{Przypisy|przypisy=
<ref name = runciman>{{Cytuj książkę| autor = Steven Runciman| tytuł = Dzieje wypraw krzyżowych| tom = III| wydawca = Wydawnictwo „Książnica”| miejsce = Katowice| rok = 2009| strony = 68-72}}</ref>
}}
{{DEFAULTSORT:Jaffą}}
| |||