Śnieżka: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Klimat: Poprawiono literówkę
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z aplikacji mobilnej
Linia 90:
Śnieżka była jedną z pierwszych gór europejskich licznie odwiedzanych przez turystów. Wiązało się to głównie ze względnie niewielkimi trudnościami technicznymi wejścia na szczyt oraz z faktem, że już od XVI wieku liczni kuracjusze przybywali do pobliskich [[Cieplice Śląskie-Zdrój|Cieplic Zdroju]] i dobrze widoczna Śnieżka, dominująca wizualnie nad całymi Karkonoszami, była dla nich istotną atrakcją. Ważnym czynnikiem były też liczne, jak na owe czasy, duże budy pasterskie i dobra sieć szlaków prowadzących pod sam wierzchołek, co wiązało się z dość znacznym zaludnieniem przedgórza Karkonoszy i powszechnością wypasu w samych górach. Poza tym w 1563–1566 dokonano pierwszego pomiaru wysokości Śnieżki. Choć otrzymany wynik 5500 metrów był z gruntu błędny, to dał podstawę do utrzymywania przez długi czas, że jest to jedna z najwyższych gór Europy.
 
JednoJednego z pierwszych potwierdzonych grupowych wejść na Śnieżkę miało miejscedokonano 7 sierpnia 1577, gdy znalazła się tam grupa 12 mieszczan z [[Trutnov]]a. W 1677 weszli na szczyt pierwsi polscy turyści [[Michał Kazimierz Radziwiłł (podkanclerzy litewski)|Michał Kazimierz Radziwiłł]] i [[Teodor Billewicz (pamiętnikarz)|Teodor Billewicz]]. Ten ostatni pozostawił opis tej wycieczki. Kiedy 10 sierpnia 1681 na szczycie Śnieżki opat [[cystersi|cystersów]] z [[Krzeszów (województwo dolnośląskie)|Krzeszowa]] poświęcił, budowaną od 1665 z bloków miejscowych skał, kaplicę pod wezwaniem jednego z bardziej czczonych wówczas świętych – św. Wawrzyńca, to do walorów turystycznych szczytu doszły też walory pielgrzymkowe. Przez pierwsze 100 lat po zbudowaniu kaplicy odbywały się w niej msze 5 razy w sezonie letnim, a na najbardziej uroczystą z nich 10 sierpnia, przybywało około 200 pielgrzymów. Oprócz tego kaplica służyła schronieniem w razie częstej na Śnieżce niepogody. Dlatego już w 1696 wyłożono w kaplicy księgę wpisów dla turystów i pielgrzymów. Tegoż roku górę zdobyła pierwsza kobieta, [[Maria Adlerin]], która zresztą po ośmiu dniach od wejścia na górę odbyła udany poród. W ostatnich latach XVII wieku na Śnieżkę wchodził kilkakrotnie pierwszy naukowiec badający jej przyrodę i historię górnictwa, [[Georg Anton Volkmann]], autor ''Silesia subterranea'' z 1720.
 
Choć wielu wędrowców skarżyło się w księdze na duże trudności wędrówki, to w istocie wspinaczka nie była zbyt ciężka, skoro w roku 1715 szczyt zdobył 83-letni mężczyzna. Już w XVIII wieku na górę wchodzili turyści z odległych krańców Europy: w 1792 pierwszy [[Rosjanie|Rosjanin]], w 1795 pierwszy [[Hiszpanie|Hiszpan]], a w 1800 Amerykanin [[John Quincy Adams]], przyszły prezydent [[Stany Zjednoczone|USA]], który Śnieżce poświęcił nie tylko relację, ale i wiersz opublikowane w 1804 (w następnych latach wydane też po francusku i niemiecku). W drugiej połowie XVIII wieku osłabł ruch pielgrzymkowy i większość wejść miała charakter turystyczny. O skali tego ruchu mówi fakt, że w sezonie (17 maja – 27 września) z 1786 w księdze na szczycie zapisało się 230 osób, w 1801 – 551 turystów, a w 1828 – 808 odwiedzających. Wobec szybkiego wzrostu ruchu turystycznego i spadku ilości pielgrzymów w 1824 kaplicę tymczasowo przekształcono na [[Schroniska na Śnieżce|schronisko turystyczne]]. 23 lipca 1873 ze szczytu Śnieżki wysłano pierwszą ilustrowaną kartkę pocztową, w 1897 wysłano ich 12 tys, a w roku 1900 dzienna sprzedaż pocztówek na Śnieżce wynosiła 1500 sztuk.