'''Harmonika szklana''' -– [[instrument muzyczny]] z grupy [[idiofonyIdiofony|idiofonów]] pocieranych. Jest to podłużna, najczęściej drewniana skrzynia na czterech nogach, wewnątrz której umocowanych jest współosiowo kilkadziesiąt, stanowiących zestaw [[wibratorWibrator (muzyka)|wibratorów]], [[Faza krystaliczna|kryształowych]] talerzy (zwanych też kloszami) różniących się wielkością, strojonych [[chromatykaChromatyka|chromatycznie]]. Za pomocą specjalnego mechanizmu napędzanego pedałem nożnym są one wprawiane w [[ruch obrotowy]]. Dotknięcie wilgotnym opuszkiem palca wirującego klosza wprawia go w drganie o [[częstotliwość|częstotliwości]] zależnej od wielkości klosza.
Harmonika szklana była znana zwłaszcza w Niemczech i Austrii, z której w XVIII wieku została przywieziona do Polski. Ostateczną formę nadał jej ok.około [[1762]] roku [[Benjamin Franklin]], który wprowadził w niej szergoszereg ulepszeń. Na przełomie [[XVIII wiek|XVIII]] i [[XIX wiek|XIX]] stała siębyła dość popularnym instrumentem, kilka utworów napisał na nią również [[Wolfgang Amadeusz Mozart|Mozart]]. Z uwagi na brzmienie jej dźwięku, instrument tenharmonikę zaczęła też otaczać pewna legenda, obwinianoprzypisywano jąjej m.in. o rzekome wywoływanie zaburzeń psychicznych u słuchaczy. W późniejszym okresie harmonika utraciła popularność.
