Rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych: Różnice pomiędzy wersjami

'''Rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych''' – swoisty aspekt mocy prawnej ksiąg wieczystych polegający na tym, że osoba dokonująca [[czynność prawna|czynności prawnej]] o skutkach [[Rozporządzanie rzeczą|rozporządzających]] (np. zawierająca [[umowa kupna|umowę sprzedaży]]) z osobą uprawnioną według treści [[księga wieczysta|księgi wieczystej]] (czyli wpisaną do księgi jako [[właściciel]], [[wieczysty użytkownik]] lub inny [[uprawniony]]) nabywa [[własność]] lub inne [[prawo rzeczowe]], choćby stan prawny ujawniony w księdze wieczystej nie był zgodny z rzeczywistym stanem prawnym - właścicielem był w rzeczywistości kto inny - tylko wtedy jeśli nabywca nie wiedział i nie mógł się dowiedzieć o tej niezgodności. W przeciwnym wypadku rzeczywisty właściciel może spowodować uznanie umowy za bezskuteczną względem niego (np. z Art. 59 [[kodeks cywilny|kodeksu cywilnego]]) i lub przysługiwać mu będzie roszczenie odszkodowawcze.

 

 

Nabywca, który w dobrej wierze (nie wiedział i nie mógł się wcześniej z łatwością dowiedzieć o wcześniejszym rzeczywistym stanie prawnym nieruchomości) nabył nieruchomość od osoby uprawnionej wedle treści księgi wieczystej, może skutecznie domagać się wydania rzeczy od właściciela, który nie jest ujawniony w księdze (właściciel nieujawniony zostaje pozbawiony własności, jeśli nabywający nie wiedział lub mimo starań nie mógł się dowiedzieć rzeczywistym stanie prawnym). Co za tym idzie, rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych stanowi odstępstwo od zasady, że nikt nie może przenieść na inną osobę więcej praw aniżeli sam posiada - tylko pod warunkiem działania w dobrej wierze.