Julian Kulski: Różnice pomiędzy wersjami

Od 1927 był pracownikiem [[Ministerstwo Skarbu Państwa|Ministerstwa Skarbu]] (kierownik wydziału a następnie dyrektor departamentu), a od 1932 dyrektorem [[Państwowy Monopol Spirytusowy|Państwowego Monopolu Spirytusowego]]. 14 lutego 1935 mianowano go wiceprezydentem Warszawy. We wrześniu 1939 został komendantem cywilnym obrony przeciwlotniczej i członkiem Komitetu Obywatelskiego przy dowództwie [[Armia Warszawa|Armii Warszawa]]. Od 28 października 1939 podlegając komisarzowi Rzeszy dla miasta Warszawy (Reichkommissar für die Stadt Warsschau), pełnił funkcję komisarycznego burmistrza miasta Warszawy. Funkcję tę pełnił za zgodą władz konspiracyjnych. Kilkukrotnie zatrzymywany przez Niemców, jako zakładnik w listopadzie 1939 oraz aresztowany przez [[Gestapo]] w lipcu 1940.

 

 

Od grudnia 1945 do czerwca 1946 na zlecenie Zarządu Miasta Warszawy pracował dla Archiwum Miejskiego przy [[Materiały archiwalne|archiwizacji]] sprawozdań z działalności Zarządu Miasta w okresie okupacji. Od marca 1946 do 1947 był kierownikiem oddziałów w [[Gdynia|Gdyni]], [[Gdańsk]]u i [[Elbląg]]u Międzynarodowej Ekspedytury [[C. Hartwig Gdynia|C. Hartwig]]. Od 1947 do 1948 pracował w [[Stołeczne Przedsiębiorstwo Budowlane|Stołecznym Przedsiębiorstwie Budowlanym]] w Warszawie, a następnie w Gliwicach. Od 1951 do 1959 był dyrektorem w [[Dyrekcja Budowy Osiedli Robotniczych|Dyrekcji Budowy Osiedli Robotniczych]] (od 1946 wicedyrektorem [[Stołeczny Zarząd Rozbudowy Miasta|stołecznej Dyrekcji Osiedli Robotniczych]]). 31 grudnia 1959 przeszedł na emeryturę. Odznaczony [[Order Odrodzenia Polski|Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski]] (1929)<ref>27 listopada 1929 „za zasługi na polu pracy niepodległościowej i społecznej” {{Monitor Polski|1929|274|630}}</ref>, dwukrotnie Złotym [[Krzyż Zasługi|Krzyżem Zasługi]] (drugi raz w 1949<ref>22 lipca 1949 „za zasługi w pracy zawodowej” {{Monitor Polski|1949|94|1122}}</ref>).