|
. eliminowanie niepowodzeń edukacyjnych poprzez różne techniki
. eliminowanie niepowodzeń emocjonalno - społecznych i ich konsekwencji.
== Gry i zabawy w terapii pedagogicznej ==
Zabawa jest podstawową formą aktywności dziecka, bardzo przydatną w
terapii pedagogicznej. Gry i zabawy wzbogacają proces terapeutyczny,
czynią zajęcia ciekawszymi, pozwalając uzyskać najlepsze efekty.
Gry i zabawy pedagogiczne można podzielić na:
* Gry terapeutyczne
* Gry i zabawy synchronizująco-integrujące
* Gry i zabawy literowe
== Gry terapeutyczne ==
Gry i zabawy terapeutyczne bardzo często stosowane są w pracy
korekcyjno – kompensacyjnej z dziećmi, które wykazują mikrozaburzenia
rozwojowe. Angażują one równocześnie wiele różnych funkcji
psychofizycznych w powiązaniu z dotychczasowym i nabywanym
doświadczeniem osobistym dziecka, z jego wiedzą i umiejętnościami,
nawykami, zdolnościami i zainteresowaniami. Można więc powiedzieć, że
gry i zabawy terapeutyczne pełnią funkcję integrująco – synchronizującą
wobec całokształtu zdolności przystosowawczych organizmu dziecka,
umożliwiających mu sprawne działanie.
Gry i zabawy terapeutyczne pobudzają i aktywizują określoną funkcję
lub nawet całe sfery gwarantując w ten sposób precyzyjne działanie.
Dzięki temu dzieci poznają sposoby operatywnego stosowania własnej
wiedzy i posiadanych umiejętności w różnych sytuacjach.
== Gry i zabawy synchronizująco-integrujące ==
Gry i zabawy synchronizująco - integrujące dążą do poprawy ogólnej
sprawności i wydolności ruchowej, usprawniają percepcję wzrokową,
uaktywniają i korygują percepcję słuchową, tworzą skojarzenia
pozwalające współdziałać układom funkcji percepcyjno -
motorycznych. Wyróżniamy:
'''1. ĆWICZENIA POCZUCIA STRON I ORIENTACJI W SCHEMACIE WŁASNEGO CIAŁA I OSÓB STOJĄCYCH NAPRZECIW.'''
'''2. ĆWICZENIA POCZUCIA POŁOŻENIA W PRZESTRZENI.'''
'''3. ĆWICZENIA SYSTEMU PERCEPCJI WZROKOWEJ.'''
'''4. ĆWICZENIA SYTEMU PERCEPCJI SŁUCHOWEJ.'''
== Gry i zabawy literowe ==
Gry te wywierają wpływ na kształtowanie się i usprawnianie umiejętności czytania i pisania.Przykłady gier i ćwiczeń:
1. WYDZIERANKI LITEROWE.
2. MODELOWANIE KONTURÓW LITER, SYLAB, WYRAZÓW.
3. ROZSYPANKA - PRZESTAWIANKA
4. DOKOŃCZ WYRAZ. 5.DOBIERANIE WŁAŚCIWYCH OKREŚLEŃ DO PODANEGO WYRAŻENIA 6. SKŁADANKA LITEROWA
== Pedagogika zabawy ==
Pedagogika zabawy (Spielpädagogik) jest symboliczną nazwą poszukiwań
metodycznych, ułatwiających proces uczenia. Nawiązując do teorii
psychologii humanistycznej i wyodrębniającego się z niej nurtu
pedagogiki postaci (Gestalt), próbuje przełożyć założenia teoretyczne na
<nowiki> </nowiki>propozycje sytuacji, w których uczestnik grupy może bez lęku rozwijać
swoje najlepsze cechy. Celem pedagogiki zabawy jest dostarczenie osobom ,
<nowiki> </nowiki>pracującym z różnymi grupami wiekowymi, metod oddziałujących na sferę
emocjonalną człowieka sprzyjających ujawnieniu pozytywnych uczuć
wzmacniających poczucie akceptacji i bezpieczeństwa, wspomagających
samodzielną aktywność podopiecznych.
=== Zasady pedagogiki zabawy ===
* zapewniają dobrowolność uczestnictwa,
* uwzględniają wszystkie poziomy komunikowania,
* uznają pozytywne przeżycie jako wartość i unikają rywalizacji,
* posługują się różnorodnymi środkami wyrazu,
* integrują duże grupy uczestników,
* umożliwiają samoocenę.
Dobrowolność uczestnictwa-Dobrowolność polega tu na tym, że sam
uczestnik decyduje, czy chce wziąć udział w zajęciach. Nie jest do
niczego zmuszany, a rola wychowawcy przekształca się w rolę animatora,
który zachęca, zaprasza do uczestnictwa, stara się zainteresować.
Realizacja tej zasady umożliwia odkrycie własnych autentycznych zachowań
<nowiki> </nowiki>i sprzyja uczeniu się.
Wszystkie poziomy komunikowania-Pedagogika zabawy zwraca uwagę na
wszystkie poziomy komunikacji, tj. na poziom rzeczowy i emocjonalny.
Pierwszy dotyczy możliwie obiektywnych, logicznych, prawdziwych
informacji, które wymieniane są między ludźmi. Drugi wskazuje, że treści
<nowiki> </nowiki>kształcenia przyjmowane są zawsze w zależności od emocji towarzyszących
<nowiki> </nowiki>procesowi uczenia się, a zwłaszcza od dotychczasowego doświadczenia i
kontaktów w grupie. Uświadomienie sobie tych mało widocznych, trudnych
do określenia poziomów ułatwia jednocześnie akceptację różnorodności
odczuć, jakie pojawiają się w danej sytuacji u uczestników grupy. Każdy z
<nowiki> </nowiki>nich ma bowiem inne doświadczenia, inne skojarzenia, inne nastawienie
do tego, co grupa podejmuje, inaczej też odczuwa swoje miejsce w grupie,
<nowiki> </nowiki>ma większe lub mniejsze poczucie pewności siebie, inne towarzyszą mu
lęki i obawy.
Pozytywne przeżycie jako wartości-Pedagogika zabawy uznaje przeżycie
jako wartość i preferuje zdobycie pozytywnego doświadczenia lub doznania
<nowiki> </nowiki>w trakcie pracy w grupie i z grupą. Zabawa jest także pełną emocji
sytuacją, która pobudza do refleksji i angażuje w ocenę argumentów,
czyli pomaga w uczeniu się określonych treści i rozwiązywaniu problemów.
<nowiki> </nowiki>Zdecydowanie unika bezsensownej rywalizacji, przypadkowych zwycięstw,
konkurencji, w której jeden zwycięża, a reszta przegrywa. Zabawy uczą
współdziałania, współpracy, dostrzegania różnych mocnych stron wśród
uczestników grupy. Różnorodność środków wyrazu-Zasada ta oznacza
przekazywanie treści oraz wywoływanie emocji poprzez oddziaływanie na
różne zmysły. Ruch, gest, dotyk, taniec, dźwięk, malowanie, gra ról,
pantomima – to cała gama środków wyrazu, jakie mają do dyspozycji
prowadzący i uczestnicy grupy. Różnorodne sposoby wyrazu ułatwiają
komunikację w grupie.
== Zobacz ==
| 